Deze gele bloemen tegen de achtergrond van het grijsgrauwe water, hebben de zomer, als een herinnering aan de zon, in hun blaadjes opgeslagen en laten me herinneren wie ik was en laten me zien wie ik ben.
Herinnering verwoorden
Voorbije dagen beschrijven
Ze niet onopgemerkt voorbij laten gaan
Zo zit ik op het stoepje in de Emmapolder en kijk ik uit op een enorme berg hout.
Drie vrachtwagens hout, die ik uit wil zoeken.
Van een afstand lijkt het onbegonnen werk.
Als ik naar de berg toe loop en plank voor plank, balk voor balk,
bekijk, beoordeel, sorteer, zit er veel bruikbaar hout tussen en
veel afvalhout wat voor de winter nuttig zal zijn.
Na dagen werken, is de berg iets minder hoog.
Staan in de schuur rijen gave planken te drogen.
En ligt er een enorme stapel brandhout.
Het is als met herinneringen die als emoties, gevoelens, gedachten,
belevingen en ervaringen verstrengeld zijn.
Er zitten dierbare, gave herinneringen tussen en minder leuke,
niet zulke fijne herinneringen,
maar die net als brandhout wel bruikbaar zijn.
Ze vertellen me over wat ik niet moet doen,
niet weer moet doen.
Over wat ik deed omdat ik niet anders kon, niet beter wist.
Deze gele bloemen tegen de achtergrond van het grijsgrauwe water,
hebben de zomer, als een herinnering aan de zon,
in hun blaadjes opgeslagen en
laten me herinneren wie ik was en
laten me zien wie ik ben.