hansvanderlijke.nl

De tocht langs de mooiste kust van Europa, gaat over een smalle weg met veel hoogteverschillen, vergezichten op de fjorden, lange en korte tunnels. Water, water, water, dat overal langs de weg naar beneden klettert en klatert, soms lijken de brede stromen op gladde glijbanen waarlangs ik naar beneden wil glijden. (Uit: Naar de Noordkaap, een autokampeervakantie van Appingedam naar de Noordkaap, door Tinie Hoek) 

De tocht langs de mooiste kust van Europa, gaat over een smalle weg met veel hoogteverschillen, vergezichten op de fjorden, lange en korte tunnels. Water, water, water, dat overal langs de weg naar beneden klettert en klatert, soms lijken de brede stromen op gladde glijbanen waarlangs ik naar beneden wil glijden.
De aangegeven uitzichtspunten zijn niet aan ons besteed. Mooi uitzicht? Bam op de rem. Parkeren vlak langs de kant van de smalle weg. Goed uitkijken met uitstappen. Genieten. Foto’s maken. Doorrijden. Een paar honderd meter verderop een ruime, veilige parkeerplaats voorbijrijden want we hebben onze foto’s al gemaakt.

In de supermarkt volgt weer een uitgebreide studie van het karige aanbod en zeer hoge prijzen voor hele gewone dingen. Makreel 10 euro, weinig verse groente, brood 4 euro, sap 1 euro per klein pakje, gerookte zalm 4, garnalen 9 euro. De diepvriesafdeling is wel rijk voorzien maar we hebben geen vriezer. We kopen Husmankost in blik, (een soort bonenprutje met vlees), rode kool in een pak, doperwten in blik, kidneybonen in blik en fruit voor de vitaminen.

Daarna is het even zoeken naar de camping.
De eigenaar raadt ons af om de tent op te zetten. Het wordt slecht weer met veel wind en regen. Omdat hij er betrouwbaar uit ziet, volgen wij zijn advies op. Het wordt een hut voor 300 kronen want hij geeft 50 kronen korting. Dat is niet duur, wel slim, hij verdient meer aan de hut dan aan de kampeerplek.Het is koud en er staat een stevige wind. De hut is leuk, comfortabel en de elektrische verwarming kan op 8, dat is heel normaal in Noorwegen. Het kleine raampje geeft zicht op de bergen en het fjord, een rustig plekje, ver bij de grote weg vandaan. Tot het eerste vliegtuigje met een bocht over de camping vliegt en landt op het vliegveld(je) van Bodø. Er volgen nog heel veel vliegtuigjes. Door de wind en de regen hoor je ze bijna niet. ’s Avonds schijnt de zon nog even en maken we een wandeling over een pad langs de rand van het Fjord.

Er vaart een coaster in het Fjord, precies zo een waar Hans vroeger op heeft gevaren. Hij heeft zin om nog één keer achter het manshoge roer te staan en de deining van het water te voelen. Nostalgie. Romantiek. Weer jong willen zijn. Jong genoeg om nog van alles te ondernemen. Plannen te maken. Tijd te hebben. De kindjes nog klein en genoeg geld om te reizen.
De tijd dat onze kinderen jong waren, was het financieel krap.
Wel elke mooie zomerdag naar het water, een grote zandbak in de tuin, schommels, rekstok, een groot voetbaldoel, verkleedkisten, tenten bouwen van oude lakens. Van het vakantiegeld kochten we elk jaar nieuw buitenspeelgoed, zwembandjes, een opblaasboot, strandballen, zwempakjes, kleurige handdoeken, zomerschoentjes, petjes en parasols.

Mijn eigen jeugd heb ik kunnen herijken.
Negatieve ervaringen een plek kunnen geven door de gevoelens van toen te begrijpen en terug te plaatsen naar tijd en omstandigheden. Door zelf moeder te zijn heb ik mijn moeder leren missen, de tekortkomingen van mijn moeder leren accepteren. Veel gelezen. Het heeft me een ruimere kijk gegeven op leven, mensen, omstandigheden waarin mensen leven.
Dit schiet allemaal door me heen omdat Hans een coaster ziet waar hij graag weer voor even op mee zou willen varen.

Het blijft regenen en het waait steeds harder, met prachtig uitzicht op het fjord en de bergen en met de roffelende regen op de ruiten, typ ik onvermoeid tot 12 uur ’s nachts. Donker wordt het op deze hoogte midzomer niet meer. Hans leest een onleesbare krant, die we af en toe kopen als het in de winkel te druk is om het weerbericht te bestuderen. Alleen de titel van de voorpagina snappen we wel: als je je slapp-kvalm-svimmel voelt dan kan dat te maken hebben met je blodsukker.

(Uit: Naar de Noordkaap, een autokampeervakantie van Appingedam naar de Noordkaap, door Tinie Hoek)