Tao is de weg. De weg is soms druk en vol. Laveren en uitwijken maar ook ruimte innemen om vooruit te komen. Bescheiden de weg volgen maar ook duidelijk aanwezig zijn. Rekening houden met anderen maar ook zorgen dat anderen rekening houden met jou. Respect tonen en respect afdwingen. Niet willen winnen maar ook niet verliezen. Een beetje aan de kant staan maar ook af en toe even opschuiven naar het midden. 

Touwtje springen.

Tao is de weg.
De weg is soms druk en vol.
Laveren en uitwijken maar
ook ruimte innemen om vooruit te komen.
Bescheiden de weg volgen maar
ook duidelijk aanwezig zijn.
Rekening houden met anderen maar
ook zorgen dat anderen rekening houden met jou.
Respect tonen en respect afdwingen.
Niet willen winnen maar ook niet verliezen.
Een beetje aan de kant staan maar
ook af en toe even opschuiven naar het midden.

Zoals met touwtje springen in de boog.
Soms wacht je langer op je beurt
dan dat je in de boog springt.
Soms is het wachten plezieriger dan het springen,
wachten is een belofte die ingelost wordt.
Het springen zelf is maar een moment,
voor je het weet spring je de boog weer uit.
Dat was het dan weer.
Was dat het nou?
Achter aansluitend in de rij komt de
verwachting alweer naar boven.
En volgt er weer een ‘springmoment’,
En nog een keer,
En nog een keer…