Ierland, land waar mijn ziel mag verdwalen. Het onderschrift van de titel is door Hans bedacht. Zoals meer gedichten in het boek. Het boek is klaar, zo goed als. Pag. 175 laat een irritante verschuiving van de tekst zien. Daar ga ik morgen (14 juli) over bellen). Na die aanpassing kan het boek in de verkoop……
Op onze avondwandeling door het dorp komen we dit gedenkteken tegen. Een herinnering aan de Beijing Tiananmenprotest in 1989 waarin 400-800 betogers werden gedood. Een mooi gebaar aan moedige jonge mensen en hun nabestaanden. Bijzonder om dit tegen te komen in dit nu vreedzame stadje, dat ook hele andere tijden heeft gekend.
Een herinnering aan alle verspilde levens door de tijden heen en ook hoe belangrijk het is om op te staan tegen onrecht, tegelijkertijd de bewondering voor diegenen die dat hebben gedurfd en de vraag aan mezelf: wat zou ik doen?
Een vraag waarop ik het antwoord schuldig blijf: Ik heb het nog niet hoeven bewijzen en hoop dat ik dat ook niet zal moeten doen. Zoals mijn vader over de oorlog zei: ik hoop niet dat jullie dat ooit mee zullen maken.
(uit: Ierland, land waar mijn ziel mag verdwalen, vanaf volgende week te bestellen)