hansvanderlijke.nl

Een laatste schooldag kan erg belangrijk zijn.
Niet vanwege het feit dat het de laatste schooldag is maar omdat er iets anders dan anders te gebeuren staat.
Een vossenjacht.
Ik kan me niet herinneren dat we dat vroeger ook deden.
Ik heb het in ieder geval nooit gedaan.
Dat kan ook aan mijn school hebben gelegen natuurlijk.
Want er moet wel van alles voor georganiseerd worden.
Inzet van leerkrachten en misschien hier en daar een vrijwilliger.
Het zorgt overal voor reuring in ieder geval.
Thuis over de groepjes en of je Vos bent of gaat jagen.
Midden op de weg allerlei vreemde figuren maar haha wij weten van de hoed en de rand.
Vooral die groepjes zijn belangrijk.
Het is net een beetje als de rij voor de kassa.
Je staat net in de foute rij.
Zo ben je altijd bang dat je net in een ‘fout’ groepje zit.
En omdat je dat denkt, is dat dan ook vaak zo.
Daarom is daar dat moeilijk woord voor uitgevonden: selffulfilling prophecy.
Alleen daarom al moet je gewoon tevreden zijn met wat op je pad komt.
Natuurlijk deugt jouw groep en natuurlijk wordt het leuk en misschien is jouw groepje wel de beste.
Maar voor het zover is zijn wij al vier keer doorgezaagd over groepjes die wel of juist niet deugen.
Ik hou mijn wijsheid wijselijk voor me want er was een tijd dat….
En eerlijk is eerlijk, ik zat nooit in het winnende groepje.
Wel in het ‘poedelprijsgroepje’ of in het ‘verdwaalde groepje’.
En heel vaak in het groepje met de meeste lol, die het laatste binnen kwam.

(Hans)
Daar ginder in de stoute rij
zie ik ze zitten- vrij en blij.
Zij hebben half de wereld want
zij doen niet aan het onverstand
en blijven vrij en blij.