De laptop was mee op vakantie en heeft drie weken op
een veilig plekje in de slaaptent gelegen.
Ik zag hem elke dag en voelde een vriendelijke uitstraling.
Vriendelijk omdat ik haar vakantie had beloofd.
Waarom laptop mannelijk is weet ik eigenlijk niet want ik
beschouw mijn laptop als een deel van mij, dus vrouwelijk.
Maar in dit geval is het niet van belang.
Belangrijk is dat ik niet zonder laptop op vakantie wou
omdat ‘je weet maar nooit’ op kan duiken en ik ineens de
behoefte zou kunnen krijgen om op de laptop te werken.
Niet dus.
Er was internet, er was gratis wifi, de snelheid was er
ook want ik heb het een keer geprobeerd en kwam
ook meteen tot de conclusie “laat maar’.
Het leven is anders als je kampeert.
De dagen zijn anders.
De omgeving is anders.
Het levensritme is anders.
En de tijd lijkt anders maar die gaat net zo snel voorbij
als anders.
Dus geen laptop en wel schrijven.
En daar was ik nou weer niet op voorbereid.
Maar ook in Noorwegen wordt geschreven, dus kocht ik
in de plaatselijke super een ‘Skriveblokk A5 Linjert ark’.
En schreef ik elke dag op een rustig moment
en genoot ik van de pen die af en toe een beetje
vlekkerig de blaadjes vulde.
(Hans)
Norge….(mien skrieveblokk.)
Mien skrieveblokk
bedappert zok tot over baaid mien oren
Ik ken ’t nait aans verkloaren.
Wie benn weer thoes
op’t haim- in ’t hoes
mor Norge zel’k bewoaren.
Wat is mie dat n wonderlaand
om mie wat te vertreden.
Mor ‘k ben weer thoes.
’t Is weer aan kaant.
Wie bennen weer beneden.