Met de borrels die we nodig hebben om een nieuw thema te
bedenken gaat het niet goed.
Dat wil zeggen we drinken toch maar geen borrels want
die van de kerst moet nog worden verwerkt.
Niet dat we zoveel hebben gedronken met kerst maar we worden
een dagje ouder en alles gaat wat langzamer.
Ook de verwerking van eten en drinken.
Alleen het vrolijk zijn gaat ons nog even goed af als altijd.
Gisteren tijdens onze wandeling hadden we de ene grap na de andere en
kregen we zelfs de slappe lach.
Ik kan geen grap navertellen, ze zullen dus wel erg flauw geweest zijn.
Misschien dat de kerstborrels nog nawerkten, dat kan ook.
Het was een leuke wandeling in ieder geval.
En toen we thuis kwamen hadden we een thema te pakken.
‘Van de weeromstuit’.
Ja en dan.
Het is je bewust zijn van wat en waarom je iets doet ofwel iets laat.
Van de weeromstuit is: als reactie op.
Het idee komt voort uit het coronatijdperk.
We doen nu dingen niet die we eerder wel deden.
Bijvoorbeeld: Weekendje weg, uit eten, museum bezoeken.
We doen dingen wel die we eerder niet of minder deden:.
Bijvoorbeeld: thuis rommelen in mappen en van alles tegen komen,
thuis-etentjes voor ons tweeën, ideeën voor boekjes die we kunnen en willen maken,
door bestanden op de computer heen gaan op zoek naar materiaal voor
verhalen en gedichten.
Eigenlijk staan we meer stil en lopen we daardoor wat minder hard.
Corona of leeftijd?
Maakt niet uit.
Misschien is het thema voor 2022 bepaald.
Misschien ook niet want van de weeromstuit kunnen we zomaar
een ander thema kiezen.
We hebben nog 4 dagen en er is soms een groot verschil tussen wat
we op de 31ste beslissen en waar we op de 1ste uitkomen.
Inmiddels is kerst voorbij maar van de weeromstuit blijven wij nog
even in de kerstsfeer hangen, mede op verzoek van kleindochter.
(Hans)
Wie van de weeromstuit
weerom tracht te stuiten
zal als flierefluiter ook naar flieren willen fluiten.
Alle flierefluiters fluiten ook bij voorkeur meestal buiten.
Zo logisch dus als algebra.
Zo logisch zelfs als logica.