hansvanderlijke.nl

Op zoek naar inspiratie ‘wandel’ ik door mijn bestanden en vind natuurlijk wel wat.
We schreven in 2012 elke dag een stukje naar elkaar en noemden dat TAO.

Tinie 16 januari 2012:

En als ik me vanaf nu eens ging zien als een gewoon mens van vlees en bloed.
Een geboren Hoekje.
Als iemand die heel veel dingen al goed heeft gedaan, bedacht ik toen ik deze ochtend de trap afliep.
Ik ben een lieve oma, een goede moeder, een waardevolle partner. Ik heb zinvol werk en beteken veel voor andere mensen.
Dat heb ik in het verleden ook al op allerlei manieren gedaan.
Ik heb het goed en kan samen met jou leuke dingen doen,
zinvolle dingen doen, genieten van wat het leven biedt.
Ik heb een grote belangstelling en interesse voor veel verschillende zaken.
Er zijn diverse hobby’s waar ik me mee bezig kan houden en bezig wil houden.
Het enige wat me te doen staat is: Op een gewone manier met dat alles omgaan.
De prestatiedrang en- dwang eraf halen.
Zelf waardering hebben voor wat ik doe, hoeveel tijd ik er aan besteed,
wat ik er verder mee wil doen.
Geen opgelegde ideeën koesteren waar prestatie een rol in speelt.
Gewoon doen! Lekker bezig zijn!
Gewoon TAO.

Hans (17 januari 2012)

Dag lief….wat grappig …..jouw Tao loopt dus op een vroege morgen maar zo over de trap naar beneden ( zonder een trede over te slaan? )
Het is net als met de reclame – de macht der herhaling – die moet het doen.
Die moet maken dat je echt je pluspunten gaat inzien.
Dat je uiteindelijk accepteert
wat je na eerlijke afweging
en/of kritisch zelfonderzoek te weten bent gekomen over jezelf.
Het is een ongelukkige waarheid dat veel mensen hun zwakheden accepteren
en die laten voor wat ze zijn en juist hun sterke punten afwijzen – ontkennen – betwijfelen.
Je komt er niet mee uit, je zelfbeeld alleen maar in te laten kleuren door wat anderen over je te melden hebben, ongeacht of dat positieve of negatieve signalen betreft.

(Hans)
Met stip.
Al weer tien jaar geleden
maar nog kras in het heden.
De woorden staan steeds nog
heel mooi op de wip.
Ze mogen er zijn toch?!
Met pit en veel meer nog!
Met kleur en met fleur
en met wijn- en met stip!