Opa en oma wordt je dus ook niet zomaar.
Daar is eerst voor nodig dat er kinderen geboren zijn en dan
dat die kinderen weer kinderen krijgen.
En jij als opa en oma, opa en oma kunt zijn.
En ik vind het nog altijd een voorrecht om oma te mogen zijn.
Zo overdacht ik gisteren alle gevoelens van de afgelopen dagen.
Op een dag dat ik oppaste op een kleinzoon van anderhalf die twee
dagen en een nachtje bij ons was en wij ’s avonds om half tien ook maar
gingen slapen want kleinzoon vindt het om zes uur ’s ochtends echt tijd
om op te staan.
Zijn speen spuuugt hij dan uit en als ik hem uit zijn bedje til is het rap rap
naar de deur die wel even rap rap open moet en in de keuken moet er wel even rap rap een havermoutje komen die vervolgens ook rap rap naar binnen gaat.
Het feit dat oma nog niet zo wakker is en even tijd nodig heeft doet niet ter zake.
Maar dit alles is ook bedoeld om zijn pap en mam even rust te gunnen zodat ze
eventjes bij kunnen komen van hun ouderschap en de laatste dingetjes kunnen
doen voor de komst van hun tweede kindje over ongeveer een maand. Prachtig.
En de dag vordert en met een klein neefje of eigenlijk denk ik achterneefje (maar
dat maakt niet uit) van twee maanden op de arm geniet ik van een klein mensje in wording
die me aankijkt met grote blauwe ogen en zowaar lieve lachjes laat zien in reactie
op mijn (oud)tante gebazel en ongerichte gesprekjes over niets en van alles.
En dit allemaal met gevoelens van verdriet om een kindje dat na 18 weken zwangerschap
is gestopt en er een superklein jongetje is geboren dat het leven niet zal kennen.
Blijdschap om een hoogzwangere dochter en verdriet om een dochter die in het
ziekenhuis de bevalling moet doorstaan van een levenloos kindje.
Een piepklein kleinkind dat voor altijd een plek in mijn hart zal hebben.
En dat alles brengt chaos in het hoofd.
Verdriet om een kleinkindje dat er niet zal zijn.
Blijdschap om kleinkinderen die er wel zijn.
En hoop op een kleinkind dat binnenkort gaat komen.
Tijdens mijn wandeling dacht ik dat je nu eenmaal niet over elk gevoel
een boek kunt schrijven.
Maar de gevoelens zijn er wel en zullen hun weg vinden en vervolgen.
(Hans)
Geldt niet als slechts verloren!
………………………………………….
Toen hem het leven halfweg
niet mocht toebehoren…
toen trok een mooi lief manneke
voorgoed zijn sporen.
………………………………………….
Om en om ruist er verdriet
met wellicht troost in het verschiet.
Want wat er niet meer is
geldt niet als slechts verloren!