En dat je dan wakker wordt en denkt:
ik kan zelf bepalen hoe ik in het leven sta.
Ik kan blij zijn als ik dat wil,
optimistisch, licht en vrolijk.
Zonder dat iemand met een streng gezicht vanaf de zijlijn
naar me kijkt, mij beoordeelt, wikt en weegt of ik wel doe
wat ik moet doen en of mijn gevoelens wel gepast en de juiste zijn.
Het is vast een mooie droom geweest vannacht.
Of het is het gesprek van gisteren geweest met ons bezoek.
Een fijn bezoek waar heden en verleden voorbij kwamen als
de gangen van een goede maaltijd.
Het doet ook denken aan opvoeden in moeilijke tijden dat je als ouders denkt
dat het nooit meer goed zal komen met het kind.
Dat je later ziet wat anders had gekund en gemoeten als…
Dat je vroeger vaak heb gedacht: gelukkig is er morgen weer een dag.
Een nieuwe dag, een nieuw begin.
En dat je nu mooie kinderen ziet, die voor een deel herkenbare dingen doen
en voor een deel hun eigen dingen doen.
Je herkent er wat in maar het is ook nieuw, eigen.
Zoals elke dag nieuw is maar ook een beetje lijkt op de vorige dag.