Een hele normale opmerking als iemand naar de kapper is geweest.
Soms gemeend, soms ook niet maar je wilt iemand niet teleurstellen.
Maar we gaan nog niet naar de kapper.
Zit ons haar dan niet meer leuk.
Jawel!
Verrassend leuk soms.
Ik zei het tegen iemand en die lachte en vertelde hoeveel werk het was geweest
om het zo te krijgen.
Maandenlang groeide het maar door en door, ging steeds platter en steiler om het gezicht naar beneden hangen.
En nu?
Krultang, haargel, versteviging, elastiekjes en speldjes en zie:
Wat zit het haar leuk.
Haar man had het anders opgelost.
Die was zelf bezig geweest met de tondeuse, kon hij best alleen, hulp was niet nodig.
Tot de ene helft bijna kaal was en de andere helft nog vrij lang.
Was een beetje mis gegaan.
Niet erg, zijn kapsel is nu ultrakort. Hij kan weer even vooruit.
Dit alles als onderbreking van het verder ernstige gesprek want we zaten niet voor de gezelligheid bij elkaar.
Bij onze wandeling zag ik de half geknotte wilg en dacht aan haar dat leuk kan zitten.
Tondeuses die half werk leveren.
Kappers die nodig weer open moeten.
Niet omdat leuk haar zo belangrijk is.
Wel omdat we zo graag weer terug willen naar een heel klein beetje normaal.
Mijn haar is in het afgelopen jaar van kort naar half lang gegroeid.
Mijn pony knip ikzelf.
De achterkant knoop ik op, bind ik vast of laat het los hangen.
Van achteren zie ik eruit als toen ik 30 was maar o jee
als ik me omdraai dan zie ik mijn ware zelf en ach dat is ook wel leuk.