Tweetalig als ik ben opgegroeid hebben deze begrippen mij altijd bezig gehouden.
Ik haalde ze dan ook vaak door elkaar.
Het was toch al verwarrend als kleuter dat de juf zo anders praatte dan ik gewend was.
Ik had in het begin zelfs moeite om haar te verstaan en te begrijpen.
Thuis was de voertaal Hogelandsters en op school moest dat allemaal afleren.
Jammer.
Mijn denken speelt zich dan ook af tussen twee talen en het onderwerp bepaalt welke taal de boventoon voert.
Herinneringen aan vroeger zijn Hogelandsters, herinneringen aan school en later – Nederlands.
Werk vroeger – Hogelandsters. Werk later – Nederlands.
Met Hans vroeger – Nederlands. Met Hans nu – Wat het makkelijst ‘bekt’.
Moet het kort dan Hogelandsters. Wordt het ingewikkeld – dan Nederlands.
En daartussenin wisselen we dan ook nog weer voortdurend.
Beetje als de kleuren in de natuur.
Gisteren nog alle tinten tussen groen en bruin wat mij deed denken aan gruin en broen.