Ik nader het eind van mijn eerste pensioenjaar.
Dus ook even tijd om stil te staan bij wat het mij opgeleverd heeft.
Wat het verschil maakte met eerder en
dan natuurlijk nog wat ik daar van vind.
Zoals ook andere jaren is het jaar voorbij gevlogen.
Ik kan mij alleen nog van veel vroeger herinneren dat tijd lang duurde.
Of eigenlijk dat de tijd niet snel genoeg voorbij ging.
Omdat ik op iets wachtte of dat het lang verwachtte maar niet kwam.
Ik herinner me ook dat ik aan de waterkant zat met mooi weer en spelende kindjes waar ik op moest letten maar nou ook weer niet zo dat ik er mijn handen vol aan had.
Ik verveelde mij daar enorm, hoe zeer ik ook van mijn kindjes hield.
Ik wilde alles behalve daar een middagje zitten en alleen maar kijken.
De tijd ging tergend langzaam en het duurde eeuwen voor we naar huis
gingen en ze lekker lagen te slapen zodat ik ook eindelijk iets anders kon gaan doen.
Alleen was ik daar dan te moe, suf en duf voor, dus kwam er niet zoveel van terecht.
Nu wou ik soms wat van die tijd hebben die ik toen verspilde met niets doen.
Zoiets als pensioen bijvoorbeeld.
Het beeld van niet hoeven werken en overal tijd voor hebben waardoor de tijd niet zo staat te dringen aan de randen van mijn bewustzijn.
Nou met dat niet hoeven werken lukt het prima.
Nergens verveling te bekennen.
Nergens een vraag over wat te doen vandaag.
Niet eens de beroemde geraniums voor het raam maar dat heeft weer een andere reden.
Ik ben geen binnenplantenmens, wel een buitenplantenmens en dat vind ik genoeg.
Mijn vensterbanken zijn ruim genoeg en er staat van alles op alleen geen planten.
Daar is geen ruimte meer voor.
Ik zoek soms naar vertraging van de tijd en het afgelopen jaar had ik daar af en toe wel tijd voor. Het is gewoon een kwestie van op de bank gaan zitten op een moment dat ik dat wil en een boek lezen. Pas dan houdt de tijd even op en staat alles even stil tot het moment dat ik besluit om weer door te gaan.
Heerlijke uren zijn dat.
(Hans)
Eigen vergezicht.
De aller eeuwe- eeuwigheid
heeft niets met iets als vader tijd.
Maar leven blijft beleven
Blijft nemen en blijft geven.
Sta op en zoek en vind het licht
en kies je eigen vergezicht.
Je eigen nobel streven.