Het was weer even tijd om elkaar te zien.
En omdat we nog steeds anderhalve meter afstand moeten houden, hebben we op de ruimte afgesproken.
De Noordkaap.
Niet te verwarren met de Nordkapp.
Daar waren we ook ooit en daar heb ik een heel boek over geschreven maar daar ging het vandaag niet over.
Vandaag ging het over lieveheersbeestjes.
Onze lieve, actieve kleinzoon houdt van ze en zij blijkbaar van hem want hij ziet ze, vangt ze en wil ze graag allemaal mee naar huis nemen.
In de tuin weet hij een superplekje voor ze.
En zeg dan maar eens nee dat mag niet, ze moeten hier op de Noordkaap blijven.
Dat zeggen we dan ook niet.
Wel treffen we voorzorgsmaatregelen.
Om te voorkomen dat hij de kleine diertjes in zijn kleine, krachtige handjes in zijn zorgzaamheid vermorzelt, krijgt hij een kleine beker waarin hij ze kan verzamelen.
Mama beheert de beker.
Opa praat ondertussen lekker met mama.
En oma helpt kleinzoon met zoeken.
Hij ziet ze eerder en vangt ze beter dan oma.
Dat komt volgens hem omdat hij lager is dan oma en omdat lieveheersbeestje van hem houden.
Dat vindt oma ook.
Het is heerlijk daar op de dijk en voor deze omgeving behoorlijk druk.
Er staan wel zes auto’s.
Als het zo druk is rijden we meestal door, zegt mijn dochter.
Deze keer niet want we hadden hier immers een afspraak.
De koffie smaakte weer heerlijk en de lieveheersbeestjes hebben het overleefd.