We lopen over het pad en ik zie al deze losse blaadjes liggen.
Die blaadjes brengen me even terug naar huis.
Niet omdat ze een te volgen spoor vormen.
Maar omdat ik thuis net een hele doos losse blaadjes
heb uitgetypt en in jaartallen in mijn tekstbestanden heb gezet.
Daar ben ik een hele tijd mee bezig geweest.
Het was dan ook een hele doos vol en
af en toe was het behoorlijk heftig, leuk of ontroerend om
terug te lezen wat ik ooit schreef.
Ook al neem ik me voor om het een beetje technisch en
met afstand over te typen, dat lukt niet altijd.
Dan raak ik gevangen in het geschrevene en soms
kan ik dan maar een paar blaadjes doen.
Dan is het genoeg geweest voor die dag.
Gelukkig is er altijd een nieuwe dag en heb ik
weer nieuwe energie voor dit stukje verleden.
Waarom ik daar dan zo mee bezig ben?
Dat vraag ik mij ook wel eens af.
Het voelt als iets wat ik moet doen.
Een beetje lijn brengen in wat ik heb gedaan.
Waarom ik dat deed.
Wat ik er van vond.
Af en toe stuur ik mijn kinderen een stukje tekst van toen.
Soms is dat heel toepasselijk voor nu.
Omdat ze nu zelf kinderen hebben.
Omdat ik als oma dezelfde dingen zie als toen zij zelf kind waren.
Maar ook omdat ik van mijn ouders niets heb dat lijkt op
dagboeken, herinneringen, gedachten.
Niets op papier.
Al helemaal niet van oma’s of opa’s.
Ik heb dat altijd heel jammer gevonden.
Misschien dat ik daarom zo’n fanatieke dagboekschrijver ben.
Op losse blaadjes schrijf ik allang niet meer.
Het gaat nu rechtstreeks mijn laptop in.
Maar al die losse blaadjes.
De beschreven vellen en schriften, die kunnen nog niet weg.
Ik kan er geen afstand van doen.
Het is dan net alsof ik stukjes van mezelf weggooi.
Dus kinderen: ja er valt nog wel wat op te ruimen straks.
Maar er is een troost: alles is geordend in mappen en dozen.
Ook de losse blaadjes.
(Hans)
Losse blaadjes zijn geen praatjes
maar verhelderende paadjes.
Paadjes die je hebt betreden.
Nog dichtbij of lang geleden.
Zijn je eigen wandelingen.
Scherpen je herinneringen.
Raken niet zo gauw weer zoek.
Zijn je eigen levensboek.