Ik kan heel goed urmen.
Volgens allerlei woorden boeken is dat:
miepen, moeilijk doen, tobben, kleinzielig klagen, zaniken.
Dat klopt zo ongeveer wel.
Ik kan dit allemaal wel.
Vooral als het gaat over wat ik zinvolle bezigheden vind.
Hoe zinvol een bezigheid moet zijn om als zinvol te ervaren.
En of dat dan zinvol is voor mij of voor mijn omgeving.
Zo ben ik al heel lang aan het urmen over wat ik zal doen met
de 20.152.965 bytes (20,8 MB op schijf) voor 292 onderdelen en
de 7.611.779 bytes (7,8 MB op schijf) voor 135 onderdelen.
Dat zijn alle bestanden die mijn notities en dromen bevatten
van door de jaren heen.
Ik wil daar een soort van ordening in aanbrengen.
Zodat het voor een paar anderen leesbaar is.
En er een soort van lijn in zit.
Mijn lijn.
Niet te verwarren met de lijn in de zin van ‘aan de ijn doen’.
Het gaat om mijn lijn in het leven.
Waar ik vandaan kom en waar ik naar toe gegaan ben.
En dan vooral ook nog weer: hoe ik daar gekomen ben.
Soms lees ik zo hier en daar een stukje terug.
Over het algemeen ben ik wel tevreden met hoe het er staat.
Maar met wat er staat heb ik veel meer moeite.
Hoe moeilijk ik kan en kon doen.
Hoe ik kleinzielig kan en kon klagen.
Dus miep ik, tob ik, zanik ik tegen mijn lief:
wat zal ik er mee doen.
Hoe kan ik er vorm aan geven.
Vooral ook: hoe eerlijk moet ik zijn?
Ofwel: hoe eerlijk wil ik zijn?
Gelukkig kan ik daar met mijn lief heerlijk over urmen.
Want hij herkent het hele proces.
Zelf kan hij er ook wat van.
Dan urmen we lekker samen.
En het levert ook nog wat op.
Ik weet nu wat mij te doen staat.
Alle bestanden verzamelen!
Per jaar er een doorlopend bestand van maken.
Zodat er niet zoveel losse mapjes meer zijn.
En misschien dat er dan een lijn zichtbaar wordt.
Mijn lijn.
Het begin is er.
(Hans)
De meeste van mijn wegen waren wat luidruchtig.
en nogal vluchtig en zelfzuchtig bovenal.
Ik ben van alles al geweest maar niet godsvruchtig.
Toch vrees ik niet dat ik De Here vrezen zal.
Laat mij nochtans mijn ziel in zaligheid bezitten.
Laat mij met vreugde en een glas gedistilleerd.
Laat me de fouten en het onkruid onder spitten
en weer verleren wat ik eerder heb geleerd.