hansvanderlijke.nl

Ik ben bepaald geen rekenwonder.
Hoewel ik vroeger een 10 op hoofdrekenen had.
Toen waren er nog geen rekenmachines.
Nou ja die waren er wel maar wij hadden ze niet.
En als je er al een had, mocht je hem niet gebruiken.
Ik had op latere opleidingen hele schema’s van berekeningen enzo.
Berekeningen die je normaal op je rekenmachine kon doen als je die mocht gebruiken.
Mijn rekenvaardigheden zijn verpest toen ik op een accountantskantoor werkte.
De rekenmachine maakte dat je snel en efficiënt kon werken.
Het hoofdrekenen ging verloren.
Want dat deed ik niet meer.
Toch heb ik altijd wel iets met getallen.
In mijn dromen komt dat regelmatig terug.
Het gaat dan vaak om absurde berekeningen en veel te dure dingen.
Een voorbeeld is dat een brood ineens 10 euro kan kosten.
En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Maar daar gaat het nu niet om.
Ik ben 66 jaar geworden.
Hans is 77 jaar.
Het verschil is 11 jaar.
In het jaar waarin we 44 jaar bij elkaar zijn.
Dat is dus vanaf 1-11-77.
Dat bedachten wij allemaal toen we op mijn verjaardag aten in een
restaurantje waar we 42 jaar geleden ook hebben gegeten.
De sfeer is nog steeds hetzelfde.
Het eten nog even lekker.
En onze herinneringen tuimelen niet over elkaar heen
maar kabbelen rustig voort.
Want we weten al heel lang dat herinneringen, ook al gaan ze
over dezelfde tijd en gebeurtenissen, niet dezelfde hoeven te zijn.
En wat is er mooier dan herinneringen delen, de verschillen te ervaren
en te luisteren naar wat te ander te zeggen heeft.
Want ook al denk je na 44 jaar dat je elkaar goed kent en dat
je intussen wel alles van elkaar weet, dat is dus niet zo.
Bij ons tenminste niet.
Er zijn altijd weer nieuwe inzichten.
Herinneringen die herinneringen oproepen.
En als er geen waardeoordeel volgt, is er ruimte.
En wij gaan op weg naar dubbel zeven en dubbel acht en de dubbel vijf.

(Hans)
Ik dacht: Jeremia! – want het is waarachtig…
Over tien jaar ben ik bijna achtentachtig
en mijn lievelief die dubbelt dan de zeven.
Waar zijn al die lieve jaartjes dan gebleven?
Maar afijn- ik teken voor de dubbel negen.
Tinie kom ik dan op dubbel acht weer tegen !