Een film over een weesmeisje en een oom die haar niet wil
‘hebben’.
Het ontroerende aan de film is voor mij het moment
dat een beroep gedaan wordt op familie om het meisje op te nemen.
Het bracht me even terug naar het moment dat we besloten om
onze kleindochter in huis te nemen.
Ze was toen (nog) geen wees maar zou wel in een soort van
opvang of pleeggezin terecht komen.
Dat gegeven kon ik niet verdragen.
Het moest toch mogelijk zijn om een stukje van je leven opzij
te zetten om er voor te kunnen zorgen dat er voor haar een goed
huis zou zijn.
Een huis en mensen die konden waarborgen dat haar leven(tje) wel
door kon gaan.
Niet gewoon door kon gaan want als je als kind van alles meemaakt
is ‘gewoon’ anders.
Het heeft ons meer gebracht dan dat het ons gekost heeft.
Hoewel we ook moeilijke momenten hebben doorgemaakt.
Er wordt wel eens gezegd dat als je samen moeilijkheden overwint,
dat je er samen sterker uit komt.
En dat is in ons geval ook zo.
En dat hebben we met elkaar gedaan.
In de film kwam alles goed, het was dan ook een romantische film.
In ons leven komt het tot nu toe ook allemaal goed, zouden
we dan een romantisch leven leiden?
Romantisch is: waar de gevoelens naar boven komen.
Dat klopt wel.
Maar ook het tegenovergestelde klopt: realistisch, kijken naar het haalbare, nuchter enzovoort, enzovoort, een hele reeks aan uitlegwoorden.
Terugkijkend: liet ik mijn gevoelens naar boven komen en was ik tegelijkertijd
nuchter en dacht ik na over het haalbare.
Is ons leven erg verandert?
Ik zou het niet weten want hoe was het geweest als we het niet hadden gedaan?
Het leven is in ieder geval goed en ik ben trots op onze kleindochter.
Zijn we klaar?
Nee dat niet.
Met kinderen ben je nooit klaar, met kleinkinderen ook niet.
Ik denk dat we klaar zijn als we er zelf niet meer zijn.
En ik hoop dat het nog lang mag duren voor het zover is.
Tot nu toe loopt ‘onze’ film ook goed af.
En ‘verhaal’ ik tegen de vader en de moeder dat het goed gaat met ons.
(Hans)
Onder dit eindeloze hemelde gewelf
hoort niemand hier te gaan als enkel voor zichzelf.
Onder het schijnsel van de zon en van de maan
is zorg uit pure zorg en liefde welgedaan.
Ik weet het wel- het is hier lang geen paradijs
maar zonder liefde blijft de wereld grauw en grijs.