Onze fietstochten door het mooie Friesland worden door sommigen als saai ervaren.
Volgens de schipper van het pontje was dat wat je nu zag ook het enige wat je zag als je in Friesland fietste. Niets. Kaal. Gras. Hier en daar een boerderij met een paar bomen.
Dit is nou juist waarom wij fietsen in Friesland zo leuk vinden.
Je ziet alles van grote afstand al gebeuren.
Een passerende tractor of melkwagen is geen onaangename verrassing want je weet al kilometers van te voren dat je aan de kant zult gaan op het smalle weggetje.
De slootjes lijken inderdaad ook allemaal op elkaar maar wat er al dan niet in zwemt is altijd een verrassing.
De kikkerconcerten klinken alsof ze speciaal voor ons gegeven worden.
De veulens maken dansjes onder beschermend toezicht van hun moeders.
De blatende lammetjes met de hese antwoorden van de moeders roepen ‘oudergevoelens’ in ons op.
Gelukkig hoeven we er niets mee.
Af en toe staan we even stil om de uitbundig bloeiende bermen vast te leggen.
Op een bankje onderweg eten we het meegebrachte brood en drinken we thee en water.
De dag is perfect maar nog niet voltooid.
Die voltooiing komt nog wanneer we een echtpaar Fuut bewonderen met hun kindje.
Ook het kindje kan al duiken en verdwijnt best lang onder water.
Beetje zorgelijk vind ik maar natuurlijk gaat het goed.
Dat regelt de natuur.
Gelukkig hoef ik dat niet te doen.
Ineens is het kleintje dan toch weg.
We wachten en wachten, tot het gezin dichterbij komt en we het kleintje op de rug van moeder zien.
Heerlijk meevaren.
Superouders!
(Hans)
Eenden gesnater
en rimpelend water.
Zo goed als bijna een
tropische wind
Twee futen met hun jongste kind
beveiligd en als teer bemind.
Dit Friese land is in balans.
Er zijn- is als een buitenkans!