Ik snapte vroeger niet wat een kruimeldief was.
Ik hoorde het wel eens om mij heen maar had er geen voorstelling bij.
Het grappige van sommige dingen is dat er ergens iemand geweest is die bedacht heeft dat een kruimeldief wel handig zou zijn.
Iemand komt ook op een idee, misschien zomaar op een dag dat je helemaal niet bezig bent met uitvinden maar iets ziet en dan…
De kruimeldief bestond natuurlijk al ver voor de uitvinding van het apparaat.
Er zijn door de eeuwen heen vast veel kruimeldieven geweest en ze zijn er nog steeds.
In arme tijden zou ik er ook een geweest kunnen zijn.
En hoeveel mensen nemen weleens iets mee van de baas…
Daar is onderzoek naar gedaan en dat schijnen best veel mensen te zijn.
Ik heb nu geen baas meer dus ik kan alleen nog een dief van mijn eigen portemonnee zijn en daar heb ik het best druk mee.
Bijzonder is wel dat de uitvinder van de kruimeldief in mijn geboortejaar is overleden.
Dus wie weet, als reïncarnatie bestaat…
Dit allemaal terwijl de kruimeldief op onze tafel de kruimels dieft.
En wij daar heerlijk van genieten omdat wij al genoten hebben van wat er eerder op de schoteltjes lag.
Dit alles gebeurde in Hindeloopen waar mijn lief al eens over geschreven heeft.
Iets met Hindeloopen en lopen.
Nu zijn we er heen gefietst, niet vanuit Appingedam maar toch wel een eindje uit ons buurtje waar we nu zijn.
Ons fietsrecord staat nu op 67,4 km op 1 dag en ach na het taartje kopen in Hindeloopen zouden we er zo weer 25 bij kunnen fietsen.
Er komt zo maar een dag dat we de 100 halen.
Die leeftijd willen we ook wel trouwens.
Wel in goede gezondheid.
(Hans)