Een recensie over een boek wat tot de verbeelding
moet spreken oftewel vrij vertaald door mij: sciencefiction.
Het is een genre dat mij niet aanspreekt.
Ik denk dat dat komt omdat ik de wereld zoals
die bij mij binnen komt al genoeg tot mijn
verbeelding spreekt.
Hoewel ik er wel een andere verbeelding over zou willen hebben.
De werkelijkheid is mij vaak te heftig.
Vlucht ik dan in een andere wereld?
Nee gelukkig niet (meer).
Vroeger kon ik dat heel goed.
Dan droomde ik mezelf in een andere/betere wereld.
Een wereld die meer aansloot bij wat ik dacht en voelde.
Beter ook, eerlijker en rechtvaardiger.
Maar ook een waar ik een hoofdrol kon vervullen.
Waar de dingen gingen zoals ik ze wenste.
Waar er waardering was voor mij als persoon.
Heel veel van die dromen zijn uiteindelijk uitgekomen.
Alleen de grote wereldzaken gaan grotendeels buiten mij om.
Daar heb ik maar een heel klein beetje invloed op.
Zo’n klein beetje dat het me af en toe dan weer het
gevoel geeft dat ik in een science fiction verhaal beland ben.
Maar goed, niet veel aan te doen.
Bezig blijven met wat ik doe en daar van genieten.
En voor één persoon in deze wereld ben ik in ieder
geval heel erg interessant.
(En voor Hans natuurlijk en misschien nog wel hier en daar iemand
maar dat ga ik niet uitzoeken want je weet maar nooit…)
De ene persoon is nog te klein om het te zeggen (dat komt nog wel).
Het is een hij.
En hij kijkt vol bewondering naar mijn oorbellen, in
ieder oor één en dat moet tweeëntwintig keer bevestigd worden.
En vervolgens is mijn ketting aan de beurt, die minstens tien keer
bevoeld moet worden en als het kan er ook even aan sabbelen.
En dan mijn bril, tot nu toe nog niet van mijn hoofd af getrokken
maar wel met de oogjes heel dicht bij, kijken naar mijn ogen.
En het lange haar, daar kun je meer mee dan er aan te trekken.
Wriemelende handjes door mijn haar.
Het is geen sciencefiction.
Het is hier en nu.
(Hans)
De opdracht is- om goed te doen.
Dat is van nu- van ooit- en toen.
Het is niet groots maar ook niet klein.
het is het feit van er te zijn.
Voor wie niet weet van hoe dit is….
is dat een hemels groot gemis.