Stilte

Soms staat alles even stil.
Vooral wanneer je een bericht krijg dat er iemand is overleden.
Iemand die je goed kent.
Iemand die wel al lang ziek is.
Maar waarvan je toch niet had verwacht dat het einde in zicht was.
Een jong iemand.
Een vrolijk iemand.
Levenslustig en vol plannen.
Van het overlijden van jonge mensen is het of het bericht harder binnen komt.
Mijn gedachten gaan uit naar zijn naasten.
Naar ieder die hem liefhad.
Verdriet en afscheid wennen niet.
Het is elke keer opnieuw het besef dat we hier maar tijdelijk zijn.
Dat we daar vrede mee moeten hebben.
En dat stil staan bij de dood ook stilstaan bij het leven is.
Dat de stilte er mag zijn.
En omdat woorden tekort schieten laat ik het hierbij voor vandaag.

*****
(Hans)