En dan zijn we ‘even’ weggeweest en lopen we ‘ons’ rondje Appingedam.
Hans voorop, a tempo deze keer, alsof de biertjes eraf gelopen moeten worden.
En dat is denk ik ook zo, hoewel ik het hem op dat moment niet gevraagd heb.
Wel de conclusie getrokken omdat de weegschaal verplaatst was en ik wat gemompel hoorde over terug naar af enzo.
In ieder geval lopen we er lustig op los wat gezien de gedaalde temperatuur ook weer kan.
Soms als hij er zo op los gaat haal ik nog wel eens een geintje uit door naast hem te gaan rennen.
Maar deze keer loop ik dapper a tempo mee want ik heb daar ook mijn redenen voor.
Ondanks het tempo kijk ik wel om mij heen en wat is de natuur op dit moment uitbundig.
Sommige grassen in de bermen zijn meer dan mans hoog (Hans-hoog) en dat wat er bloeit, bloeit dan ook in grote getale.
‘Ons’ paadje lopen we bijna voorbij omdat we het niet herkennen door de uitbundige begroeiing en bloei van een prachtige plant.
We verbazen ons over de, voor ons, plotselinge uitbundige bloei en groei.
Was eerder niets van te zien.
Tja en dan vraag ik me af wat we zien, hoe deze plant heet.
Ik vraag me niet meer af waarom ik dat niet weet want dat weet ik wel.
Zoektochtjes op internet levert me geen naam.
Wel veel paarse bloei en ook veel herkenbaars maar niet die ik zoek.
Dan biedt een boekje uit 1973 (vernieuwde zesde druk) uitkomst.
Determineren.
Het is volgens mij dus de Vogelwikke.
Prachtige naam voor een prachtig bloeiend veld en misschien schaadt deze overdaad.
Voor de hommels in ieder geval niet.
Ik weet niet of de vogels er ook nog iets mee gaan doen.
*****
(Hans)
Hallelujah- wat is dit?
Kleuren louter paars en wit.
Heftig groei en bloeigeweld
op dit Vogelwikkeveld!
Fleurig feestje voor het oog.
Zeker wel een meter hoog
en volkomen onverwacht
Ongekende kleurenpracht!