Het gaat er weer behoorlijk op los.
Ondanks alle besmettingen en het gegeven dat nog
niet iedereen gevaccineerd is (en wie dat wel kan).
De winkels zijn voller, afstand houden is er niet bij.
Zo staat er dan zomaar iemand links en rechts in je nek
te hijgen.
Twee iemanden dus.
En dat gehijg is echt overdreven maar dat van de afstand niet.
Het lijkt alsof er minder geduld is.
Of misschien dat er voldoende bescherming is.
Ik weet het niet.
Ik vraag het ook nooit na.
Ik zou dat dan wel moeten doen als ik het wil weten.
Mag ik u iets vragen?
Dat zal nog wel mogen, denk ik.
Waarom houdt u geen anderhalve meter afstand van mij?
Ik weet niet of ik dan antwoord krijg.
Ook niet of ik dat antwoord wel wil horen.
Ik heb heb liever dat mensen uit zichzelf zeggen wat ze
doen en waarom ze dat doen.
Zo weet ik ook maar van een paar mensen waarom ze
geen prik willen.
De argumenten zijn divers.
Het varieert:
Het is een gewone griep.
Ik word nooit ziek.
Ik pas goed op.
Misschien heb ik het al wel gehad.
Ik ben bang dat ik onvruchtbaar word.
Ik hoor eigenlijk geen oplossingen.
Geen ideeën voor een andere aanpak.
Hoe het dan wel moet.
Wat te doen met volle ziekenhuizen.
Uitgestelde zorg.
Ook niet of iemand dan wel in het ziekenhuis opgenomen
wil worden met Covid-klachten.
Of dat iemand dan zegt: Laat mij maar.
Vandaag las ik nog weer een uitspraak over dat we
als samenleving allerlei afspraken hebben om met
elkaar een leefbare samenleving te bereiken.
Er zijn veel geboden en verboden die er samen voor zorgen
dat we toch een gevoel van vrijheid en veiligheid hebben.
Waarom dat met deze vaccinatie dan anders loopt?
Geen idee.
Ik wou dat ik de meeste bezwaren zou kunnen wegstrepen.
Maar net als met de toenemende strepen in de lucht:
Dat zal niet lukken.
Alleen gedrag van onszelf zal verandering teweeg brengen.
Ik hoop dat dat lukt.
(Hans)
Loop niet te malen.
Loop niet te balen.
Stap in de rij om je prikkie te halen.
Gratis en pijnloos- dus maak je niet dik.
Is ’t niet voor jezelf- toch maar halen die prik.
Doe het dan maar als een soort van gebaar.
We zijn er toevallig toch ook voor elkaar.