hansvanderlijke.nl

En dus was je een nachtje bij opa en oma.
Voor het eerst een hele dag en nacht zonder papa en mama.
Dat klinkt een beetje dramatisch maar dat was niet aan je te zien.
Hoewel.. de rit in de auto was niet je favoriete bezigheid.
Ik zat al bij je achterin en had alles in de aanslag.
De speen, een speeltje, een doekje, lieve woordjes en liedjes.
Niets hielp je huilde hartverscheurend.
Tot we langs de scheepswerven reden en er van alles te zien was.
Aangename stilte en bij huis was je ingeslapen.
Ik dacht aan de tijd dat ik achterin zat met jou mama en haar zus.
Ik in het midden, aan beide kanten een kind tegen me aan.
Jouw mama snel in een diepe slaap, haar zus wakker tot het eind.
Mama weet dat nog en zei dat ze wel wakker was als we thuis waren
maar dat ze zich slapend hield omdat wij haar dan naar binnen droegen.
Heerlijk.
De Twanleiding werkte wel voor ons want je bent toch nog wel klein
en we passen niet elke dag op, dus alles is een beetje nieuw.
Je houdt je niet echt aan het schema, dus er was wel wat creativiteit nodig.
In je mooie bedje wou je echt niet slapen.
Dus ging ik met je in het grote bed liggen waar jij binnen 3 minuten in slaap viel.
En ik jou heel voorzichtig naast me kon leggen, alle kussens naast je
zodat je niet van het grote bed af kon vallen.
Zo zijn we ook de nacht doorgekomen.
Wat een heerlijk gevoel om jou zo naast mij te hebben.
Te horen hoe je zachte geluidjes maakt in je slaap.
Hoe je je hoofdje met een ruk van links naar rechts kan draaien.
Hoe ik me heel voorzichtig in bed draaide om je niet wakker te maken.
En hoe ik op een gegeven moment met twee ronkende ‘mannen’ in bed lag.
En dan die grote verbaasde ogen van jou toen je wakker werd.
En wij onze allerliefste lachjes op jou loslieten.
En jij onweerstaanbaar teruglachte.
We hadden samen bijna vijf uur geslapen en dat was meer dan ik had verwacht.
Mijn gevoelens voor jou zijn zo licht als veertjes in de lucht.

(Hans)
Acht maanden al weer.
Nog zo breekbaar en fijn.
Hoe voelt dat voor mij om
die opa te zijn?
’t Is zorg- en ’t is borg…
’t Is ontroerend- het raakt.
’t Is weemoed en deemoed.
’t Is iets dat ontwaakt.
’t Is trots en ’t is vreugd.
’t Is geluk en ’t is druk.
’t Is feest- en ’t is deugd
en ’t is trots en geluk.