Bij mooi weer horen ook mooiweerkleren.
Dus duik ik af en toe in mijn inloopkast om te
kijken wat daar nog hangt en ligt.
Genoeg natuurlijk.
Natuurlijk zeg ik nu maar zo natuurlijk is dat natuurlijk niet.
Van de meeste kledingstukken weet ik helemaal niet
of ze wel zo natuurlijk gemaakt zijn.
En als dat wel zo is dan weet ik weer niet of
ze natuurlijk èn eerlijk gemaakt zijn.
Het is het beste dan ook om zo weinig mogelijk
te kopen.
Alleen gaat dat voor mij lang niet altijd op.
Hoewel ik al weer jaren heel weinig koop omdat
ik vind dat ik genoeg heb.
Zo vind ik dan ineens bloesjes en hemdjes waarvan
ik niet meer wist dat ik ze had.
Van sommige kledingstukken herinner ik me nog
waar en wanneer ik ze heb gekocht.
Van sommige ook waarom (voor koud of warm of heel koud
of heel warm en van alles daar tussen in).
Soms zie ik op foto’s van jaren geleden hetzelfde
truitje, bloesje of hemdje dat ik nu nog steeds draag.
Dus er is altijd wel wat te vinden in mijn kast.
Voor elk seizoen ook en dat is in ons klimaat wel
heel handig want je weet hier nooit wanneer welk
seizoen de boventoon voert.
Dus vond ik een bloesje terug dat precies paste
bij het weer en mijn stemming.
Alleen toen ik achter de computer zat en wilde
friemelen aan de knoopjes, waren die ineens verdwenen.
En een bloesje zonder knoopjes is een beetje gek.
Ik keek nog eens goed en zag wel draadjes en
een vreemde plek voor knoopsgaten.
Toen toch maar eens goed gekeken en wat bleek?
Ik had hem binnenstebuiten aan.
Niets van gemerkt.
Gelukkig zat ik niet op mijn werk te werken.
(Hans)
De knoopjes daar kun je naar fluiten
met je bloesje zo binnenstebuiten.
Hoe kun je zoiets ook verzinnen?
Doe ze snel maar weer binnenste binnen.
Zo niet dan geraak je totaal in de knoop!
Zowel- is er altijd nog ergens wel hoop!