De kerstspullen moesten nu maar eens opgeruimd worden.
Maar omdat het droog was volgens planning tot half drie, maakten we
eerst onze wandeling.
Het waaide wel hard, het was niet echt fijn om te lopen
en de lucht leek een beetje onbetrouwbaar.
Dus kozen we de route in de bebouwde kom.
Ook altijd weer leuk om deze route te nemen en helemaal
als we hem ook nog andersom lopen, dan lopen door een vreemde stad.
En dat is een welkome afwisseling want we komen op dit moment
niet veel in vreemde steden.
Niet eens omdat alles dicht is maar meer omdat het vaak slecht weer is.
Niet dat de zon nooit schijnt maar net als de zon er is,
kunnen wij niet lopen om allerlei afwisselende redenen.
Die afwisseling is er wel.
Dus vaak slecht weer, alles dicht en buiten te nat en/of te koud om
koffie en broodjes te eten.
En onderdeel van de pret is toch ook om even ergens ‘aan te gaan’.
Zo beperken we ons binnen de beperkingen tot rondjes in de buurt.
Onderweg toch nog een bui en een tijdje in een portiek staan wachten tot
het over was.
Er waren meer mensen op pad die verrast werden maar ‘ons’ portiekje was vol.
Het duurde niet lang en we waren precies op tijd terug om een telefoontje
te beantwoorden van dochter, schoonzoon en kinderen.
Of we thuis waren en of ze een bakje koffie konden komen drinken.
Had ik gehandeld naar mijn moeder dan had ik nee gezegd want we zouden de kerstspullen opruimen.
Gelukkig ben ik niet mijn moeder en roep ik enthousiast: Jaaa gezellig!
En dat was het.
Even heerlijk bijkletsen en niet alleen over virussen en vaccinaties.
De kerstspullen mogen nog een dagje blijven.
Dus ook dit jaar is het weer gelukt om pas op te ruimen na Drie Koningen.
Ook al heb ik geen kerststal waar de kameel en de drie wijzen nog bijgezet
kunnen worden.
(Hans)
Het recht van elke oude knaap……
Met nattige gedachten
in een portiek staan wachten.
Of ergens op een nat balkon
staan wachten op een vleugje zon.
Ik propageer een winterslaap
met recht op apegapen.
Het recht van elke oude aap
om tot april te slapen !