Ik ben niet echt van de goede voornemens hoewel ik me wel altijd veel voorneem.
Maar in januari moet ik dat niet doen.
Misschien komt dat omdat dat wat je je in januari voorneemt,
ineens ‘goede voornemens’ genoemd worden.
Ik denk dat het daar mis gaat.
Wat wat is een goed voornemen?
Hoe bepaal je dat het voornemen goed was.
Een voornemen zoals er vroeger zo vaak een was, was
stoppen met roken. Nooit gelukt.
Pas jaren later in een zomervakantie lukt het wel.
Niet als voornemen maar gewoon als een feit: het moet nu maar
eens afgelopen zijn.
Een ander goed voornemen was ooit: mee bewegen.
Nou in januari lukte dat nog wel eens maar daarna kwam de
klad er in.
Ook weer zo’n prachtige uitdrukking trouwens.
Gezond eten was ook ooit aan de orde in een tijd dat we dat blijkbaar niet deden.
Maar ik heb geen idee wat voor ongezonde dingen we dan allemaal aten.
Niet drinken (alcohol dan) was na de overdadige feestdagen niet
moeilijk maar iets later in de maand wanneer alle katers
helemaal verdwenen waren en alleen nog buiten te horen waren
genoten we weer van onze wijntjes, borreltjes en biertjes.
Dus…
Mijn voornemen om vanaf januari niet meer elke dag een blog te schrijven,
was denk ik teveel een ‘goed voornemen’.
Na twee keer overslaan weet ik al dat het mij niets oplevert.
Geen extra tijd voor wat dan ook maar wel de hele dag
een gevoel dat ik nog iets te doen heb voor ik iets anders kan gaan doen.
Het bloeiende struikje van gisteren was een uitnodiging aan mij
om te vertellen wat er gaande is in mijn hoofd.
En deze ochtend, na een nacht vol heerlijke dromen, waarin ik zong en danste
met vele dierbare anderen, wist ik: Gewoon elke dag beginnen met
wat er boven in mijn hoofd zit.
Bij deze!
(Hans)
Ik weet echt niet hoe het tot aan nu toe is gekomen
maar mijn voornemens zijn altijd nagenomen.
Of ze komen veel te laat en dan lig ik in spagaat
op mijn bed wat van mijn voornemens te dromen.