Naar ons idee waren we vroeg uit de veren.
Dat wil zeggen dat wij om kwart voor zeven opgestaan zijn
en om half acht uitgebreid aan het ontbijt zaten.
Dat allemaal omdat we om 9 uur in Haren wilden zijn om
kleinzoon Twan op te halen.
Hij komt een nachtje slapen.
Tenminste wij hopen dat hij ook zal slapen want het is
een druktemaker(tje).
We hebben ons dus maar ingesteld op een nachtje niet heel veel slapen.
Dan valt het altijd mee.
En als het ons zelf uitkomt slapen we ook niet zoveel want
met Oud en Nieuw lagen we er ook pas om half vier dus…
Bij de brug in Appingedam lopen we direct al vertraging op.
We moeten wachten en filosoferen even over vroeg uit de veren.
Of dat te maken heeft met vogels weten we zo niet en ook niet of
je vroeg in de veren kunt zijn.
Als ik vogel was ging ik denk ik vroeg in de veren door mijn kop in de veren
te steken.
Zo zie je eenden en zwanen wel op het water drijven, lijkt me heerlijk.
Niets zien maar wel gewiegd worden.
En uit de veren stel ik me ook vogels bij voor die wakker worden,
hun kop uit te veren steken, alles een beetje opschudden en op zoek
naar voedsel.
Zoiets.
Tijd om het allemaal uit te zoeken geef ik me onderweg niet
want ik ben nog steeds aan het afkicken van mijn telefoon.
Bovendien wil ik onderweg mijn ogen op de weg houden ook al rij ik niet zelf,
er is naast de weg en in de lucht ook van alles te beleven.
Dus hoe het ook zit, wij zijn vroeg uit de veren en zien uit naar
ons nachtje Twan.
We krijgen een heuse Twanleiding mee met alle ins en outs.
En bij de 70 centimeter, hoort een kwart kuub aan spullen.
Met de auto volgeladen keren wij huiswaarts.
(Hans)
Here Here allemachtig
als Twan twee wordt ben ik tachtig.
Wat een power heeft die aap!
(Sorry sorry…heeft die knaap!)
Wat een machtig stemgeluid
stormt zijn mooie mondje uit!
Mooie lieve Twanneman
laat ons horen wat hij kan.