Het leuke van weggaan is ook weer thuis komen.
En gelukkig hebben wij een thuis en gingen we vrijwillig weg.
Dat soort gedachten overvallen me vaak wanneer we weggeweest
zijn.
Hoe fijn het is om weg te gaan en hoe fijn het is om een thuis te hebben.
Ik gun dat iedereen en weet ook dat er heel veel mensen
zijn die dat niet hebben.
Die niet weg kunnen gaan en ook niet thuis kunnen komen.
Ik denk ook aan mensen op de vlucht, mensen die al op de vlucht zijn
en geen thuis meer hebben om naar terug te keren.
En mensen die wel een thuis hebben maar voor wie het niet veilig is om
er te blijven.
Dat je thuis dus eigenlijk geen thuis meer is.
In mijn vroegere werk heb ik veel gesprekken gehad met
vluchtelingen, mensen die volgens onze regels wel mochten blijven
of juist niet.
Mensen met en zonder kinderen.
Jongeren met of zonder ouders.
Het is me altijd bij gebleven dat er niet veel mensen
zijn die een goed huis en haard verlaten.
Er is altijd wat mee aan de hand.
En er zijn ook avonturiers maar die heb ik bijna nooit gesproken
want iemand die het avontuur zoekt, vraagt echt geen asiel aan.
Ik heb geen oplossing kunnen bedenken voor hoe het wel moet.
Wie, waarom, waarvoor zijn huis en haard verlaat om ergens
anders te gaan wonen en leven.
Wat ik wel gezien heb dat ‘wij’ weliswaar een humane opvang hebben
in de zin van een dak boven je hoofd en eten en drinken maar
dat mensen daar ook niet verder mee komen.
En dat voor een groot aantal mensen die hier geboren en getogen zijn
het leven soms ook niet meer is dan dat je ergens kunt wonen, te eten hebt
en te drinken maar dat het daar dan ook op houdt.
Er is geen ruimte voor meer dan dat.
Mijn ideaalbeeld is nog steeds die van:
een wereld voor ons allemaal;
een eerlijke verdeling van wat er is;
wereldburger zijn;
samenleven zonder dreiging en bedreiging.
Het zal nog wel even duren voor het zover is en soms
ziet het er naar uit dat we het nooit zullen bereiken.
Maar toch koester ik mijn idealen, zo blijf ik zien
hoe het eigenlijk moet en wat ik te doen heb om
de wereld een stukje beter te maken.
Ofwel blijven geloven in het best mogelijke.
(Hans)
Idealen.
Zet alle wensen op een rij.
er is er vast wel eentje bij
waarmee wat is te halen.
Een overvloed aan schone schijn
met veel van hoe het niet moet zijn.
Een woud vol idealen.