Als je veel fietst en veel beweegt, heb je veel honger.
Eigenlijk lust je bij elke horeca-gelegenheid al wel weer wat.
Of ruik je de koffie al voor hij gezet is.
Gelukkig zijn de meeste gelegenheden gesloten.
Hoewel, het is maar net wat je gelukkig vindt natuurlijk.
Voor onze portemonnee zijn het goede dagen.
Er gaat niet veel uit.
Voor ons gemoed zijn het minder goede dagen.
We willen wel maar het mag (nog) niet.
Niet dat we ons er niet mee redden hoor.
In onze arme tijden namen we brood en koffie mee.
Dat doen we nu ook maar toch…
Dan is de coffee-to-go (niet te verwarren met kopje koffie mee te nemen)
af en toe leuk en lekker en ook de rustpunten (RUST) zijn nuttig en aangenaam.
Op onze RUST-punt trakteerden we onszelf op koffie met appelgebak en
vooruit ja ook maar slagroom erbij.
Als we toch bezig zijn.
We fietsen het er wel weer af, denken we. Hopen we. Hoop ik althans.
Dus lekker op een omgekeerde boomstam want ook hier mag het terras niet, genieten.
We zijn niet de enigen.
Een grappig vogeltje komt ons gezelschap houden.
Mijn lief voedert de dieren altijd.
Ik niet want het is niet goed voor ze, volgens mij.
Misschien vinden ze het wel lekker, net als wij.
En het is nog maar de vraag of het voor ons zo goed is.
We hebben een mee-eter en deze is heel wat leuker dan de
‘gewone’ mee-eters… en hiermee bedoel ik geen mensen.