Bijna iedereen kent wel het gevoel dat je overal om je heen ziet wat je zelf bezig houdt.
Heb je een nieuwe fiets of wil je een nieuwe fiets, zie je overal nieuwe fietsen.
Is je auto grijs, zie je overal grijze auto’s.
Wil je graag een witte auto, dan zie je die ineens overal.
Zo is het niet met de lente.
Je wilt graag dat het warmer wordt maar dat wordt het niet.
De bomen mogen al wel wat groener.
Worden ze ook maar het gaat niet snel.
Zelfs de herder op de hei vertelde dat zijn schapen nog niet veel te eten vonden.
Dat was andere jaren twee tot drie weken eerder al wel zo, zei hij.
Maar ach, ze redden zich wel en het komt wel goed.
Dat is altijd zo geweest.
Niets om je ongerust over te maken dus.
Wat verder opvalt, is hoeveel jonge dieren er toch al zijn.
Een lammetje op de camping, een van drie, die verstoten is en
nu met de fles wordt groot gebracht.
Hij gaat het redden.
Toch ook al hier en daar een vogeltje dat gevoerd wordt door een ouder.
Dat lijkt ons wat vroeg maar we hebben het wel gezien.
Verder zien we veel ouderen op een elektrische fiets.
Jonge ouders met kleine kindjes.
Jonge ouders met kinderwagens en wandelwagens in de weer.
Zwangere vrouwen.
Geen zwangere mannen.
We zagen zelfs een ooievaar in een tuin, met blauwe vlaggetjes.
Van dat alles geen foto gemaakt.
Wel van een aandoenlijk kleintje met moeder.
Nog een paar weekjes wachten…