Kleindochter is blij met de achthonderd foto’s die ze teruggevonden heeft.
Ik ben blij met mijn opschrijfboekje van 14 jaar geleden.
Per ongeluk gevonden omdat ik een leeg schrijfblokblaadje zocht
voor een geschreven boodschap ergens bij.
En dat doe ik dan niet op kladpapier want ‘dat staat niet netjes’, vind ik.
Mijn aantekeningen van toen zijn divers maar ook hier weer een rode draad te zien.
Onrust.
Laat het over me heen komen.
Wachten tot het over is.
Geen schade aan richten.
Mijn weg vervolgen.
Weer een ervaring rijker.
Ook gevoelens van onzekerheid, twijfel en ongenoegen komen en gaan.
Er is niet altijd een aanwijsbare reden.
…
Boeken.
Ik geniet van het gezelschap van schrijvers en personages.
Ben nooit alleen.
Voel me zelf zowel schrijver als personage en dan ook nog
verschillende schrijvers en personages.
Ieder met een eigen benadering, allemaal een stukje vertegenwoordigend
van wat me bezig houdt.
Die ook de vraag oproepen:
Waar ligt voor mijn verhaal het begin
of het eind en
wie speelt er in mee zonder dat ik iemand te kort doe .
Mijn ervaring is zoals licht dat valt op een stukje glas op de grond.
Je ziet het honderd keer niet en ineens zie je het wel, zie je vorm en kleur.
…
Dromen.
Ze komen allemaal op bezoek.
De één moet iets van mij, van de ander moet ik iets.
Er zijn er ook van wie ik iets zou willen moeten.
Ik overleg, onderhandel, leg uit, beslis.
Daarna gaat ieder z’n gang, ook ik.
…
Stilte thuis.
Het is de ruimte, de rust, de stilte.
Het zijn de de mogelijkheden en het niet kunnen kiezen,
die maken dat ik rustig of rusteloos in de tuin werk,
schrijf en teken.
Ooit was het verlangen naar deze momenten zo groot,
zo heftig dat het ontbreken ervan bepaalde
wat ik wel of juist niet deed.
Nu die momenten er zijn,
zijn ze weer bepalend voor
wat ik wel en niet doe.
Bang voor het niets.
Bang voor het presteren.
Maken.Creëren.
Doe ik iets – waarvoor?
Doe ik niets – waarom niet?
Onwennigheid om individu te zijn.
Ik schreef het in 2008, het had ook gisteren kunnen zijn.
Er is één verschil, destijds voelde ik onmacht en nu voel ik kracht.
(Hans)
Onrust.
Er zijn heel wat wegen
van voor en van tegen.
Bewandel ze maar
van hier tot aan daar.
Je onrust is soms als een zegen.
Boeken.
Wees schrijver en ook personage.
Het leven is een soort van stage.
De schrijver is blijver
en schrift is een blijvende rage.
Dromen.
Dromen zijn waarheid.
Zijn taal van de ziel.
Houden grip op het schip.
Zijn het roer en de kiel.
Stilte thuis.
Dag individu van het hier en het nu.
Je bent als een baken
en kunt heel wat maken.
Je maakt het verschil
en je bent als de spil.
Bent de smaakmaker.
Bent als de jus.