We hebben soms best ingewikkelde en inspannende gesprekken in de auto.
Juist de intimiteit, de rust en het onderweg zijn, inspireert blijkbaar tot bespiegelingen.
Naarmate we (wat) ouder worden, is de concentratie op het rijden wel toegenomen.
En net als in het echte leven:
hoe kronkeliger en drukker de wegen (het leven), hoe meer we afgeleid worden van waar we mee bezig waren.
Dus onze meest intensive gesprekken vinden plaats op de lange rechte stukken.
Daar is ruimte voor diepgang, nadenken, overdenken en uitwisselen van gedachten.
Misschien is dat in het echte leven net zo.
Als je rust, ruimte, ritme en regelmaat hebt, heb je ook meer aandacht voor allerlei zaken.
Maar soms kan dat ook ineens heel saai voelen.
Dan is het allemaal weer te voorspelbaar en moet er ‘iets’ gebeuren.
Vroeger gooiden we dan ons leven om.
Er moesten nieuwe hobby’s gevonden worden.
Of er kwamen verhuisplannen.
Of ons dagritme voldeed niet meer en dat moest veranderen.
We gingen te laat naar bed, of juist te vroeg.
Keken teveel tv of niet genoeg.
Abonnementen werden opgezegd of aangegaan.
De kinderen kregen teveel aandacht of juist te weinig.
De wijntjes waren te veelvuldig of we dronken niet genoeg.
Dat laatste kwam trouwens bijna nooit voor!
Tegenwoordig hoeft de verandering niet heel heftig meer te zijn.
Een kleine verandering is ook prima.
Zoals een boom in het lege grasveldje planten.
Het zo saaie grasveld heeft nu een blikvanger.
Je ziet eigenlijk steeds de mooie boom.