Soms zijn er zomaar heel veel roze wolken.
Meestal wordt de term roze wolk gebruikt als er een baby geboren is.
Soms is het dan ook wel een roze wolk.
Maar zoals veel moeders zullen weten, het is niet altijd roze met de wolk van een baby.
Mijn oudste was een ontroostbare huilbaby.
Van alles wat er intussen bekend is over huilbaby’s, had ik toen graag wat meer willen weten.
Er is veel mogelijk om ook deze baby’s te troosten.
Daar kan ik nu wel eens om huilen.
Mijn moeder heeft er twaalf gekregen.
Gelukkig voor haar waren het geen twaalf huilbaby’s.
Ik weet niet eens of er misschien één huilbaby bij is geweest.
Misschien was ik dat wel, want ik huil best snel.
Maar dit verhaal gaat helemaal niet over baby’s.
Dit verhaal gaat over een bijna 18 jarige.
Eentje die ik zelf niet op de wereld heb gezet maar die al weer meer dan vijf jaar een belangrijk deel van mijn leven is.
En omdat ze alweer bijna uitvliegt, is één roze wolkje niet genoeg.
Daar is een lucht vol roze wolkjes voor nodig.
Laat elk wolkje staan voor iets als geluk.
Ik gun haar het allemaal.
Het bijzondere van deze foto is, dat zij en ik elkaar eenzelfde foto stuurden op hetzelfde moment vanaf verschillende plekken.
Dat is ook geluk.