hansvanderlijke.nl

Ik heb al een tijdje een foto van een markant pand in Appingedam
of eigenlijk is dat denk ik al Delfzijl maar dat weet ik niet zeker.
We lopen er normaal gesproken bijna dagelijks langs maar
ons nieuwe normaal is nog steeds dat we niet lopen of maar
kleine stukjes lopen want lopen doet pijn aan mijn schouder.
Hoe dat kan is mij een raadsel en dat laat ik maar even zo.
Het gaat om dit huis waarvan ik niet weet of
het vroeger een voorhuis van een boerderij is geweest.
Ik vind het in ieder geval een mooi huis.
In het begin (alweer 12 jaar geleden was het slecht
onderhouden maar later is het opgeknapt en is het volgens
mij als bedrijfspand in gebruik.
Het huis voldoet aan de huizen in mijn dromen.
Huizen waarin ik mag wonen met alles erop en eraan.
Kamers, kasten, trapjes, gemeubileerd en wel en
alles aan mij om te bepalen wat ik er mee ga of wil doen.
Of juist niet mee doe.
Had ik veel geld zou ik zo’n pand kopen en er mooie
dingen mee doen.
Uiteraard ook een paar kamers voor mezelf maar voor de rest
aan anderen om in te vullen.
Het blijft bij dromen want hoewel ik echt genoeg geld heb,
het is niet genoeg voor dat soort plannen.
Toch blijf ik dromen en geniet ik van alle dingen die
mij wel ten dele vallen en als ik deze uitdrukking nazoek is het:
ten deel vallen met een prachtige uitleg er weer bij.
Zo mooi om te lezen waar de oorsprong van uitdrukkingen ligt.
Vaak in oud taal gebruik dat door de jaren (soms eeuwen) heen is veranderd.
Zo kom ik via ten deel vallen bij te beurt vallen en ik citeer:
te beurt vallen kan gezegd worden van alles, wat ons tengevolge eener gunstige lotsbeschikking overkomt, terwijl ten deel vallen bijna uitsluitend van stoffelijke zaken gezegd wordt.
Voor mij is het dan zo dat mij heel wat te beurt is gevallen en
ook heel wat ten deel is gevallen.
En mijn dromen doen de rest.

(Hans)
Al die stoffelijke zaken
doen wel kreunen soms en kraken
maar Jantina is een baken
in die oeverloze zee.
Dus ik kan bij het ontwaken
heel gerust een zuchtje slaken.
‘k Hoef me echt niet druk te maken.
Wat een wondermooi idee!