Als de weerlicht, als de duivel als de bliksem.
Dat is heel erg kort samengevat waar als de wiedeweerga op slaat.
Voor zover wiedeweerga ergens op kan slaan.
Soms hebben woorden en begrippen een hele praktische
betekenis voor mij, beeldend, soms een beetje te beeldend
want dan kan ik het woord niet meer gewoon gebruiken.
Ik werd om 5.33 uur wakker, buiten nog harde wind en regen die
aangenaam op het platte dak kletterde.
Wat heerlijk is het dan om in bed te liggen,
terwijl paracetamol nog nawerkt en ook het glaasje wijn
aangename warmte brengt.
En warmte was goed zei de fysio, dus…
Maar waar ik ook aan dacht was welk stukje ik geschreven had voor deze dag.
Het wou niet verschijnen en ik kreeg een vaag vermoeden
dat ik niets geschreven had.
Ik had geen zin om uit bed te stappen om te controleren.
En alles moet een keer gebeuren.
Toen we opstonden was het eerste wat ik deed kijken of het echt waar was.
Ja dus, er lag niets naast mijn computer.
Dus zoals Hans al zei toen we nog heerlijk in bed lagen:
dan moet je als de wiedeweerga aan de slag.
Bij deze dus.
Wat ik gisteren wel heb gedaan?
Van alles geregeld, financiën bijgewerkt, de kat vlooien/tekenmiddel gegeven,
wasjes gedraaid, samen met lief het bed verschoond, boodschappen gedaan
met veel hulp bij het dragen enzo, twintig keer (of meer) gecheckt wat de
stand was van het memoryspel, ’s avonds eten besteld,
lekker gegeten, film gekeken en dat alles in de heerlijke onwetendheid
van niet geschreven stukjes en in een soort van wazig paracetamol gemoed.
En nu een hele mooie zondag voor de boeg, terwijl we niet eens
op een schip varen.
De eerste paracetamol van de dag zit er weer in, het gaat beter want
ze werken nu wel.
(Hans)
Jantina Wiedeweerga!
Ik doe haar dit maar zo niet na!
Zij is een fiere dondersteen
Zo ’n tweede is er echt niet een.
Zij gunt haar boze bolletje
een paracetamolletje
en gaat gewoon haar eigen gang.
Zij leve hoog- zij leve lang!