Het huis is nog niet helemaal schoon.
De tuin is nog niet helemaal klaar.
Maar voor het oog kan het er allemaal prima mee door.
We nemen een middagje vrij.
Nooit gedacht dat dat tijdens pensioen zo zou voelen.
Want pensioen is toch elke dag een vrije dag?
Het is fijn om er ook niet nog bij te hoeven werken.
Ik denk dat het met de energiebalans te maken heeft.
Die neemt toch wat af, hoe energiek je ook bent.
Dus op naar Slochteren via Roegwold waar we het knuppelpad opzoeken.
Het is warm maar op de fiets merk je dat niet.
Heerlijk.
Zo heerlijk dat ik veel knooppunten mis vandaag.
Af en toe staan we even stil om een gewijzigde route te plannen.
We komen daardoor wel langs weggetjes en fietspaden waar we niet eerder gefietst hebben.
Dat is ook weer leuk en met de e-bike maakt een paar kilometer extra niet uit.
t Roegwold is een prachtig natuurgebied.
Met natuurlijk het knuppelpad.
Ik sta voor het pad en de twijfel slaat toe.
De vlonder is smaller dan ik dacht.
Aan beide kanten glinstert het water in het zonlicht.
Hans stap fris en vrolijk op de vlonder en loopt alsof hij op een voetpad loopt.
Ik doe tien stappen en het voelt niet goed.
Misschien omdat ik geen diepte zie?
Ik zie het niet goed, zeg ik, ik denk dat ik terug ga.
Er kan niet zoveel gebeuren, zegt hij, je kunt hooguit een nat pak oplopen.
Dan weet ik het zeker, ik ga terug.
Maar ook hij gaat niet echt ver.
Misschien omdat het in je eentje niet zo leuk is?
Of is hij ook geen jonge knuppel meer?
Op het terras bij de Fraeylemaborg drinken we 0% biertjes met een knabbeltje erbij.
Dat past ons beter.
(Hans)
‘k Haar ’s mörns al twij smokjes had.
(Wie bennen mekoar nog laang nait zat)
wie wollen over’t knuppelpad
en wils meschain nait waten wat…
wie kochten baaid n puut petat!
en nog n ijsco der achter an.
(Woar doun dij lu dat aal wel van?)