Het blijft al duidelijk langer licht.
Ik merk het aan het eten koken, ik begin later dan eerder en
dat alleen al is weer mooi gezegd.
Zo eten we nu dus nog steeds met de gordijnen al dicht en
lijkt het alsof de tijd nog net zo is al dat hij was.
Maar voor ik de gordijnen dicht deed,
heb ik eerst genoten van de prachtige lucht,
zo mooi dat ik mijn lief erbij geroepen heb en
we samen genoten van al dat gratis moois.
Je moet er een foto van maken, zegt hij dan.
En ik denk op zo’n moment aan de 45.856 foto’s
die er al zijn en ach daar kan er nog wel eentje bij!
Het avondrood brengt mijn gedachten naar afscheid
eindigheid met een vleugje nostalgie.
Naar mijn idee zijn er allerlei spreuken over avondrood
maar de enige die ik kan vinden is: avondrood mooi weer aan boord.
En met die spreuk kan ik niks want het rijmt niet en het is ook
niet romantisch of nostalgisch.
Ook is er nog iets over avondrood en een haan die dood is,
als er regen valt voor het avondrood, zoiets.
Ook daar kan ik niets mee.
Lief heeft het ooit in verschillende liedjes en teksten
beschreven en daar gaat deze foto over.
…Achter de dreum van dizze dag
Mit Venus boven t oavendrood…
…Blief doe mor bie mie doe –
mit ons baaid noar t oavendrood…
…De tango van bie t oavendrood
wat noagenieten…
…Bie t oavendrood wien…
Zo maar wat voorbeelden over gevoelens die passen bij avondrood.
Heerlijk om bij weg te dromen en om samen even te genieten.
De gordijnen blijven open tot het laatste rood uit de lucht is verdwenen
en wij ons bordje leeg hebben gegeten.
Moge het nog lang zo blijven.