Gisteren of eigenlijk eergisteren of nog beter
gezegd voor eergisteren,
zag ik al wat sprietsels in het gras verschijnen.
Geen grassprieten maar het leken krokusblaadjes.
Verder niets te zien.
Maar wel een levendige herinnering aan het planten van de
bolletjes eind vorig jaar.
Want ik wilde een voorjaarstuin.
Maar na de hele natte, natte winter had ik er niet veel vertrouwen
meer in.
En na de stormen met de schutting die bovenop alles was gevallen
was het vertrouwen nog meer gezakt.
Maar nu dus de eerste krokussen in onze nieuwe tuin.
En de uitdrukking ‘ze zijn boven Jan’ komt bij mij naar boven.
Wat ook een beetje raar is want wat hebben die krokussen nu met
Jan te maken.
Ik heb wel een broer Jan en een neef Jan, maar geen van beiden
heeft iets met onze tuin van doen gehad.
Ik zou ook nog kunnen zeggen:
ze zijn boven water,
of
ze steken hun kopjes boven het maaiveld uit.
Allemaal van die uitdrukkingen die voor zich spreken.
En bij al die uitdrukking denk ik aan mensen die op dit
moment hun hoofden beter helemaal niet kunnen laten zien.
Die onder de grond moeten verblijven om zich nog
enigszins veilig te voelen.
Deze ochtend onder de douche dacht ik ook nog aan iedereen
die op dit moment helemaal niet kan douchen.
En ik voelde me bezwaard dat ik het wel kan.
Zo gaat het maar door.
Misschien omdat ik niet meer werk?
Misschien heb ik teveel tijd om na te denken?
Te weinig afleiding?
Kan zijn maar misschien is het juist goed om veel
tijd te hebben om na te denken.
Misschien zou er juist veel meer nagedacht moeten worden.
Over wat er gebeurt.
Over wat wel en niet te doen.
Over de gevolgen.
Kan zo zijn.
Het was fijn met zussen en zwagers en
al ging het ook over de ellende en de gevaren,
ik was blij dat we bij elkaar waren.
Er was wijn, er was heerlijk eten,
we kunnen er weer even tegen.
We zijn voor even boven Jan en
steken de koppen boven het maaiveld uit.
(Hans)
Heer Poetin met zijn bende
zaait leugens en zaait waan.
Zaait dood en zaait ellende.
De wereld ziet het aan.
Maar alles kent een wende.
De tijd laat niets begaan.