De sleutel.
We wandelen nog steeds ons mooie rondje Appingedam met als beloning een koffie bij de Mac. Omdat we dan alweer drie kwartier hebben gelopen, wat we heel flink vinden van onszelf, en omdat we alweer zin hebben in echte koffie want thuis drinken we cafeïnevrij. En ja ik weet dat het goedkoper is om thuis echte koffie te gaan zetten maar ja dat hebben we onze rustpauze niet bij de Mac. En daar bij de Mac gebeurt van alles.
Er gebeurt natuurlijk overal van alles maar ik ben niet overal. Dus ons rondje en de koffie is een vast punt van de dag.
Soms moet alles weer anders en dan wil ik eerst schrijven en dan lopen in plaats van eerst lopen en dan schrijven. Maar hoe ik het ook doe, lopen wil altijd maar schrijven niet. En als ik gewoon doe waar ik zin in heb dan loop ik en schrijf ik ook nog. Of schrijf ik en loop ik ook nog.
Wat niet verandert is het zoeken naar de sleutel.
Mijn lief wil graag de sleutel beheren en over het algemeen doet hij dat goed. Hoewel hij er wel wat onrustig van wordt. Want waar is de sleutel? In welke zak? Is de sleutel er nog wel? Even zoeken. Er zijn heel wat zakken in jas en broek, dus het zoeken duurt wel even. Soms is de sleutel niet te vinden, ook niet in de zak waarin hij zit. Dan is er eventjes paniek. Niet bij mij want ik weet waar de sleutel is en ik heb altijd een reservesleutel bij mij.
We vinden hem gelukkig altijd. Er is weer rust totdat… lief zich afvraagt: Waar is de sleutel. Advies: geen sleutel meer meenemen lief. Dat helpt niet want dan komt de vraag: Heb ik de sleutel? Waar is de sleutel? Dus hebben we lol. Het maakt niet uit, sleutel wel of niet mee, gewoon lekker doen waar je zin in hebt en genieten van de wandeling en de koffie. En vergeet niet een foto te maken! Dat zijn de natuurlijke sleutels die geluk brengen.