We zeggen de laatste tijd weleens tegen elkaar
dat ‘onze’ Kaj vervelend is.
En eigenlijk is dat ook zo.
Hoewel ik niet goed weet of katten wel vervelend kunnen zijn.
Of ze dat bewust kunnen doen bijvoorbeeld.
Ik zie het nog niet zo dat Kaj het besluit neemt
om eens lekker vervelend te gaan doen.
Eigenlijk dus net als met kleine kinderen.
Die doen ook niet bewust vervelend al zijn ze dat
wel eens, volgens ons.
Het is dus meer dat wij af en toe wat minder geduld hebben.
Vooral als hij er voor de vijfde keer uit wil.
Dat is geen probleem.
Het probleem is dat hij er uit gaat,
wij de deur dicht doen en hij zich omdraait en voor de
dichte deur weer zielig naar binnen gaat zitten kijken.
Zielig miauwen.
Hij blijft zitten waar hij zit en verroert alleen zijn bekkie.
Dus wanneer één van ons het niet meer kan aanzien,
mag hij er weer in en herhaalt zich het hele ritueel.
Dan zeggen we tegen elkaar: Wat een vervelende kat.
Maar Kaj heeft daar geen boodschap aan.
Deze ochtend dacht ik na de derde keer dat ik hem begrijp.
Hij mist onze kleindochter, weet dat ze er is, hij wil
naar binnen, dus eigenlijk naar haar maar ze is niet in de kamer,
dus gaat hij weer naar buiten.
Wachten op kleindochter.
Op sommige dagen kan hij lang wachten.
Soms is kleindochter al vroeg weg en komt ze laat thuis.
Soms is ze er wel maar slaapt ze nog.
Soms is ze er wel en horen we muziek maar we weten dat
Kaj niet echt welkom is op haar slaapkamer.
Zo is de vervelende Kaj ineens ook weer een zielige Kaj
en daarom laten we hem er eerst maar weer in.
Dat duurt dus meestal niet lang en deze keer doe ik
geduldig de deur naar buiten voor hem open
en ook al zie ik hem direct weer zielig zitten te zijn.
Als er niemand thuis is dan wacht hij op het hoekje
bij de buren onder een struik.
Tja en of hij wacht of op wacht zit, dat weet ik niet.
(Hans)
Kai is een besluiteloze kater.
Al wat hij besluit
vliegt er in en weer uit
en er in- en weer uit tot even later.
Daarnaast is hij bepaald geen prater.
Al dat in en er uit
gaat meest zonder geluid.
Misschien spaart hij het praten voor later.