Zit je ’s avonds lekker op de bank te niksen.
Nou ja niksen is dan, lezen of muziek luisteren
of een paar zinloze spelletjes op de Ipad doen.
Vooral dat laatste kan ik heerlijk combineren
met muziek luisteren.
Ik heb een voorkeur voor de muzieklijst:
50 Best Classic Romantics.
Daar kan ik uren bij wegdromen en ik ken
inmiddels de volgorde van de nummers.
Laatst was daar iets mee, toen klopte het niet meer.
Het bleek dat ik de shuffle aan had staan en dan
krijg je alles in willekeurige volgorde te horen.
Dat vind ik dus niet leuk.
Bepaalde nummers zitten in een bepaalde volgorde in mijn hoofd
en als daar verandering in komt dan klopt het niet meer.
Het duurde wel even voor ik uitgevonden had hoe je
de shuffle weer uit kon schakelen.
Maar toen was alles weer zoals het hoorde.
Ongeveer dan want rond negen uur ging mijn mobiel.
Dat gebeurt ’s avonds niet vaak.
Het was het hotel waar ik een boeking had gedaan.
Er was vast iets niet goed gegaan.
Een opgewekte jonge stem vroeg hoe laat we
dachten aan te komen.
Huh, aankomen? Hoezo?
Ik had de datum nog in mijn hoofd en noemde die.
Zij had ons voor deze dag in de planning staan.
Een heel heen en weer gesprek volgde en in
mijn mailbox zag ik deze bevestiging niet.
Of wij dan twee weekenden hadden geboekt?
Ik schoot even in de lach: nee dat niet, niet als
wij dat zelf zouden moeten betalen en ik ging
er van uit dat het hotel ons dat aanbod ook niet ging doen.
Nou dus, misverstand, sorry, excuses, foutje,
prettige avond verder en tot ziens.
De avond verliep verder prettig, de muziek verdreef
onaangename gedachten en dat heb ik af en toe
behoorlijk nodig in deze roerige tijd en ik
doe mijn best om me daar niet al te schuldig over te voelen.
(Hans)
Even om bij weg te dromen.
Even liefst maar binnen blijven.
Even niet wat nog kan komen.
Tijd om even weg te drijven.
Even achter de gordijnen.
Niet als bijna uitgeblust.
Niet om zomaar weg te kwijnen
maar om innerlijke rust.