Je kunt veel van anderen leren.
Vooral ik heb veel voorbeelden nodig want ik ben hardleers.
Dat zeiden ze vroeger al tegen mij en gaandeweg ben ik dat ook gaan geloven.
Je kunt dingen ook weer afleren, ook daar ben ik goed in geworden.
Maar relaxen, dat is een brug te ver.
Natuurlijk zit ik ook wel eens op de bank,
best vaak eigenlijk wel.
Maar dan moet ik wel iets te doen hebben.
Het tafeltje naast mijn bank heb ik inmiddels vervangen door een iets grotere zodat alles er op past waar ik mee bezig ben als ik niet achter mijn bureau zit.
Schriftje voor oefenen van Latijn, boek Obama, filosofie boeken, een iPad met tekenpen en een oude iPad om spelletjes op te doen.
Soms dwing ik me om een tijdje niets te doen en gewoon naar buiten te kijken.
Maar al snel hou ik het weer voor gezien en pak ik er iets bij.
Het verschil met vroeger is niet groot want ook toen was ik altijd wat aan het doen.
Lezen, breien, haken en weer lezen, breien, haken.
Toch is er altijd een verlangen om niets te doen zoals
een kikker roerloos op een blad kan zitten te zitten.
Soms een beetje kworren maar meer ook niet.
Wil ik dan een kikker zijn? Nou dat ook weer niet.
Misschien wel als ik ook dan op een blad naast me mijn boeken,
schriftje en iPads zou hebben als afleiding.
Toch bewonder ik de kikkers wel en mis ik onze vijver ook
want ik kon wel een hele tijd naar de kikkers zitten kijken hoe die zaten te zitten.