De hele dag speelde een liedje in mijn hoofd.
Een liedje over Ruby Tuesday, een heel bekende
melodie en een vaag idee van wie het is en
met nostalgische gevoelens erbij van lang geleden.
Tijd om er aandacht aan te besteden want anders
gaat het nooit uit mijn hoofd.
Het gaat natuurlijk over het nummer van de Rolling Stones
en het dateert uit de jaren 1965-1967.
Jaren waarin ik nog niet actief naar muziek luisterde
want ik kan mij niet herinneren dat ik dit soort muziek op de
radio hoorde.
Ik heb het waarschijnlijk later gehoord, misschien op de kermis
of bij een schoolfeest.
Ik zocht nog even naar de vertaling want ik kwam niet
verder dan robijnen dinsdag en dat leek me een beetje vreemd.
Want waarom een robijnen dinsdag.
Met de tekstvertaling kan ik ook niet zoveel.
Gaat het nu om de dag dinsdag of over een persoon Ruby die
iemand op dinsdag heeft ontmoet?
Robijnen bestaan wel, ze zijn rood van kleur.
En rood staat voor mij ook voor de kleur van de liefde.
Vandaar dat ik aan een liefdeslied denk, denk ik.
Maar rood staat ook voor bloed en het is vandaag
(dat ik dit denk), dinsdag.
Zou het in mijn gevoel over een bloedige dinsdag gaan?
Maar ik wilde even niet aan bloedvergieten denken.
Dus fantaseerde ik over de dagen van de week:
Blue Monday, Ruby Tuesday, Black Friday, Beautiful Sunday.
zo heb ik voor alle dagen van de week ergens liedjes gevonden.
Nooit geweten en bij nagedacht dat de dagen van de week zo
inspirerend kunnen zijn.
En wat is het lastig om mijn gedachten van de oorlog af te houden.
Zo las ik ergens over ene Sarastov en ik dacht onmiddellijk
aan een Russische generaal of hoge militair.
Maar het ging over het weer en over dat er Saharastof
onze kant op kan komen.
Nou daar is wel mee te leven.
(Hans)
Restant.
Sahara- ooit een land om van te dromen.
Met hier en daar een waterplas.
Met hoge bomen en met gras.
De wilde wind heeft het restant genomen.
Het is nog slechts een lang verloren niemandsland
en helse zon verhit het schamele restant.