Onze fietsdrager deed het niet meer zo goed.
Wij bespraken dit ’s ochtends vroeg toen we nog gezellig in bed lagen.
Moest er een nieuwe komen of was dat overdreven?
Zoals zo vaak met dit soort overwegingen en gespreksonderwerpen,
waren we binnen de kortste keren zo melig als wat.
Want wat is nou een fietsdrager.
Dat is toch eigenlijk iemand die achter je auto aanloopt met de fiets op z’n nek.
Of in ons geval dan twee iemanden.
Het doet me denken aan de Sherpa’s die als klimmer, drager of berggids toeristen begeleiden bij het beklimmen van bergen in de Himalaya.
Zonder de Sherpa’s zouden veel minder mensen de toppen bereiken en zouden er ook veel meer mensen omkomen van kou en ellende.
Zo zou het ons ook vergaan als we de fietsen zelf zouden moeten dragen.
Dus een fietsdrager die te hanteren is, is wel makkelijk maar kost ook wel wat.
Eerst maar opstaan, ontbijten, krant lezen, krant wegbrengen, stukje plaatsen, reactie op stukje schrijven en dan hebben we het er nog wel even over.
Gelukkig gaat het met de weekboodschappen wat vlotter.
Helemaal in corona tijd, speer ik door de winkel heen want leuk is het niet en met z’n tweeën botsen we telkens met de eigen karren tegen elkaar aan.
Ook niks aan.