Het gezegde is: geen wolkje aan de lucht.
Nou ben ik deze dag blij dat ik wel wolkjes aan de lucht zie.
Het is een dag na vele grijze dagen.
En al zijn grijze luchten ook wolkenluchten, ik vind ze niet echt mooi.
Je raakt er snel op uitgekeken.
Ook al zijn er vele tinten grijs.
Er valt ook veel sneller regen uit dan verwacht.
Soms is het maar lichtgrijs en toch valt het met bakken naar beneden.
Dat verveelt ook snel.
Soms is het veel donkerder grijs en regent het maar een beetje.
Om met m’n kleindochter te spreken: het regent niet echt hard maar je wordt er wel nat van.
Dat zegt ze als ze van het ‘rondhangen’ naar mijn idee kletsnat weer binnen komt.
Net als er vele tinten grijs zijn, is het blijkbaar ook mogelijk om in diverse maten natgeregend te zijn.
Variërend van: valt mee tot zeiknat maar dat vind ik niet erg.
Dat is even wennen voor mij.
Zelf hou ik er absoluut niet van om nat te worden.
Ook niet om een beetje nat te worden.
Volgens mijn ben ik wel van suiker.
Ik ben in ieder geval gevoelig voor nattigheid.
En dat terwijl ik juist van landen hou waar het nogal nattig kan zijn.
Beetje tegenstrijdig allemaal.
Maar dat past wel weer bij mij.
Ook in de ‘natte’ landen, hou ik van droog.
En we hebben heel vaak geluk.
Net als wij er zijn, is er sprake van een droge mooie periode.
En als het een dagje regent, is dat niet erg want dan ga ik niet naar buiten.
Dan geniet ik er van om lekker binnen droog te zitten.
Lezen, schrijven, denken, praten en naar de regen kijken.