Een keer in de twee of drie maanden
halen we een voorraadje meel bij de molen
in Kropswolde.
Die plaatsnaam herinnert mij altijd aan de treinrit
Winschoten-Groningen, de omroepster sprak
Kropswolde zo mooi uit. Krops….wolde.
Hiermee werd het plaatse altijd een beetje belangrijker
dan het was, vond ik.
Verder stapte ik nooit uit in Kropswolde, ik was
dan ook nog nooit in Kropswolde geweest tot wij
bij de molen terecht kwamen.
Ook toen altijd met de auto rechtstreeks naar de molen
en weer terug.
Tot vrijdag (Goede Vrijdag).
Onze auto is een beetje stuk, we kregen het advies om er
niet veel meer in te rijden en zeker geen grote
afstanden.
Dus besloten we om de bestelling bij de molen
op de fiets op te halen.
Hadden we meteen weer beweging en de fietsen stonden
immers al startklaar omdat er zoveel mooi weer
in aantocht was.
Het voelde vrij fris aan, eigenlijk voelde het best wel koud.
Voor de zekerheid namen we muts en handschoenen mee.
Die deden we meteen op op en aan want het was nog frisser
dan we dachten.
Naar de molen, het liedjes “zo gaat de molen, de molen,
de molen…. enz.”, spookte ook door mijn hoofd.
Want met kleinzoon Twan in de buurt zing ik heel wat af.
En hij heeft een insteekpuzzel met een molen, dus…
De fietstocht naar de molen was heel bijzonder.
We konden bijna rechttoe rechtaan fietsen.
Makkelijke route langs een prachtige weg met bomen.
Mooie huizen, groot, klein, boerderijen en de meeste
huizen kijken uit over de landerijen.
Bij de molen hadden we er 25 km op zitten,
dus een lekker koek gekocht en opgegeten (weg voordeel
van de dieselbesparing, haha).
Daarna de tocht terug naar huis,
Kropswolde, Kolham, Froombosch, Slochteren,
Schildwolde, Hellum, Siddeburen, Steendam.
En thuisgekomen met steenkoude handen en voeten.
Maar de volgende keer wel weer op de fiets.
Zo gaat de molen, de molen, de molen…
(De foto van het puzzeltje is er nog niet.
Deze foto is van Pasen 2009.
De traditie was dat ieder familielid
zijn/haar paashaas moest zoeken in de tuin).
(Hans)
Met genoegen grijs.
Mijn rondgang was tot aan
vandaag een halve wereldreis.
Maar Groningen- jij krijgt van mij
ruimschoots de eerste prijs.
Je bent de top van Nederland-
tot ver over het Wad.
Van mij krijg je de eerste prijs voor
land en streek en stad.
Hier werd ik groot en wereldwijs en
hier vond ik mijn pad
en werd ik met genoegen grijs maar
lange nog niet zat.