Er was een tijd dat ik een boek in één adem uit las.
Al lezende hield ik de kinderen in de gaten.
Ik nam mijn boek soms mee naar de wc en
tijdens het koken las ik al roerende in de pannen
gewoon door.
En de kinderen wisten dat mama niet gestoord wilde worden.
Maar iets weten betekent niet altijd dat je je er ook
naar gedraagt.
Dus werd mama wel gestoord en werd mama daar
af en toe gestoord van.
Het eten lukte misschien iets minder goed
maar daar herinner ik me niets van.
En een boek mee naar de wc?
Ik zou dat nu alleen maar lastig vinden.
Er zijn ook geen kindjes meer om me heen als ik lees.
En als ik ga koken dan heb ik daar al mijn aandacht
bij nodig.
Het multitasken is voorbij.
En er is tijd zat om in alle rust te lezen.
Ook op mooie dagen als de zon schijnt en er weinig
wind staat.
Echt fietsweer.
Echt wandelweer.
Alleen geen fietszin.
Geen wandelzin.
Wel indetuinzittenlezenzin.
Zelfs onder een parasolletje omdat de zon best warm is
en mijn huis een beetje overgevoelig voor de zon.
Zo zit ik daar in mijn eentje in ons tuintje met een boek
van 600 pagina’s op schoot (ja nog steeds Pieter Waterdrinker).
En ik geniet van het boek, hoewel het boek over
misstanden en absurde maatschappelijke problemen gaat en
over hoe mensen aan de top er mee omgaan.
Het is genieten van de manier waarop het gebracht wordt.
Met humor en absurde oorzaken en gevolgen.
Voor het grootste deel echt niet mijn ervaringswereld maar
wel de wereld waarin ik leef.
En af en toe kijk ik even op en herhaal in mijn hoofd wat
er bedoeld wordt.
En zoek ik naar de overeenkomsten met de ‘echte’ wereld.
Die zijn er genoeg.
En ondertussen dwaalt mijn blik naar het frisse groen van
de bomen in de buurt.
En de prachtige, uitbundige bloei van de bloemen in de potten.
Ik noem bewust de namen niet want die ben ik vergeten.
Zo glijdt de zondag voorbij en ben ik een heel eind
verder in mijn boek.
(Hans)
Frank en vrij.
Een schone dag der dagen.
Zo glijdt zo’n dag voorbij
met antwoorden en vragen
en hoogten van het tij.
Met struikelen en slagen.
Een dag van frank en vrij.