Je schreef ooit een liedje voor mij met de titel ‘Alles gaat voorbij Jantina’,
de tekst gaat over dingen die nou eenmaal voorbij gaan.
De goede dingen maar ook de minder goede dingen.
Het is een tekst uit een tijd dat ik van de goede dingen wilde dat
ze eeuwig zouden duren en van de minder goede dingen dacht
ik dus ook dat ze eeuwig zouden duren.
Inmiddels weet ik dat alles voorbij gaat,
van het een is het jammer van het ander is het gelukkig.
Dat zal de leeftijd wel gedaan hebben.
Of de ervaring, want hoe ouder je bent hoe meer je hebt
meegemaakt en hoe vaker leuke en minder leuke dingen voorbij zijn gegaan.
Gelukkig kunnen we weer wandelen, nog wel met wat
voorbehoud over of we de oude wandeling zullen halen, gaan
we op pad en we hebben het gehaald.
En ook al ben ik helemaal klaar met het rustige grijze weer,
ik maak wel wat foto’s want er is bijna geen wind en dat
is best bijzonder in ons winderig landje.
En gelukkig zullen ook deze grijze dagen voorbij gaan.
Het wordt al weer langer licht en daar reageert de natuur ook op.
En omdat ik onderdeel ben van die natuur, reageer ik er ook op.
Toch kan het me niet snel genoeg en dat is weer helemaal in tegenspraak
met het gegeven dat ik wil dat de tijd niet zo snel moet gaan.
Gelukkig kan ik het niet regelen en hoef ik het ook niet
te regelen, het is één van de dingen die vanzelf gaan.
Ik zou trouwens ook een slechte regelaar zijn, denk ik want
mijn natuur is nogal wispelturig en ongedurig.
Bovendien hou ik ook van storm, regen, hagel, donder en sneeuw, als
af en toe de zon er ook maar weer is, zolang als ik dat graag wil.
Alles gaat voorbij Jantina, schreef je misschien al wel 40 jaar
geleden, in mijn oren klinkt het alsof het gisteren was.
Misschien gaat onze liefde niet voorbij.
(Hans)
Alles gaat voorbij Jantina.
Wat vermag te strelen en de pijn verzoet.
Delen en verdelen- spelen en verspelen.
Eb en vloed en overvloed.
Alles gaat voorbij Jantina.
Luchtkastelen- overmacht en overmoed.
Net als al wat kan vergelen of vervelen
en dat moet en dat is goed.
etc.